Vinylfanaten is een blog van 2 fanatieke vinyl- en muziekliefhebbers uit een klein dorp in de Alblasserwaard. Via Vinylfanaten zullen ze zoveel mogelijk facetten van hun liefde voor muziek het wereldwijde web opgooien. Van hype's tot sentiment en van hip tot historisch (on)verantwoord.
Heerlijk al die oude ravesounds die terug komen in de platen van tegenwoordig. Dat kan mijn goedkeuring wel wegdragen :) Een man die het ook snapt is DJ Bynar, de man heeft een fantastisch blog waar wekelijks 2 keer een mooie podcast op wordt gedropt met meestal mooie Indie-platen. Met het uitkomen van de nieuwe Prodigy is hij echter ook even 'memorylane' opgelopen. Met dit als resultaat
01. Altern 8 - E-Vapor-8 02. T99 - Anasthasia 03. Cubic22 - Night In Motion 04. Channel X - Rave The Rhythm 05. Lords Of Acid - Take Control 06. L.A. Style - James Brown Is Dead 07. Chimo Bayo - Asi Me Gusta A Mi 08. The KLF - America What Time Is Love 09. Messiah - I Feel Love 10. Jimmy J & Crul-L-T - Six Days (DJ Brisk Remix) 11. Moby - Feeling So Real 12. N-Trance - Set You Free 13. Praga Khan feat. Jade 4U - Injected With A Poison 14. The Prodigy - Charly (Alley Cat Mix) 15. Soundcorp - Dream Finder 16. Urban Hype - A Trip To Trumpton 17. SL2 - On A Ragga Tip 18. Moby - Next Is The E 19. Utah Saints - Something Good 20. Opus III - It's A Fine Day 21. Orbital - Halcyon And On And On 22. The Future Sound Of London - Papua New Guinea 23. Liquid - Liquid Is Liquid (Radio Edit) 24. Dance Conspiracy - Dub War (Chapter 1) 25. Freestyle And DJ R - 1044 26. NRG - I Need Your Love 27. The Prodigy - Music Reach (1/2/3/4) 28. NRG - He Never Lost His Hardcore 29. Quadrophonia - Quadrophonia 30. Scooter - Hyper Hyper 31. Westbam - The Mayday Anthem (N-R-G Remix) 32. Members Of Mayday - Judgement Day 33. Age Of Love - Age Of Love (Jam & Spoon Watch Out For Stella Mix) 34. Energy 52 - Cafe Del Mar (DJ Kid Paul Remix)
1 van de blogs die ik intensief volg is Welcome to Dance Club waar James John met enige regelmaat een vette mix dropt. Het was een tijdje stil maar voor maart heeft hij weer een fijne mix in elkaar gedraaid. Enjoy!
01. Radiohead - Nude (Justin Martin Remix) 02. Dubbel Dutch - Maser 03. Andre Crom - Jazz Thang (Riva Starr Remix) 04. Ahmet Sendill - Are Your Kisses Dynamite? 05. Fuzzy Hair - Yebele 06. Nôze - You Have To Dance (Mathias Kaden's Beatpolka Remix) 07. Kenneth Bager - Fragment One (Style of Eye Remix) 08. DHS - House of God (Phonique Remix) 09. Orgasmic, Tekitek - The Sixpack Anthem 10. Magik Johnson - Move (Jesse Rose's Made To Play Remix) 11. Zombie Disco Squad - Esperanto 12. Kolombo - Sniff 13. Ben Mono - Post Protection feat. Siriusmo 14. H2, Tez Hurst, Danny Hevingham - Clocks 15. SiS - Bubu 16. Mock & Toof - Underwater (Demo Version)
Vettig & Morsig, de veelgeprezen mixreeks is toe aan deel 21 en het is echt weer een klapper geworden. Alleen de into al is om van te smullen! Check ook zeker de website www.vettigenmorsig.nl!
tracklist:
01. Ron Brandsteder - Aerobic Dansen 02. Golden Bug - Bisco 03. Digitalism - the Pulse (DerDieDas remix) 04. Das Pop - Underground (Van She dub) 05. Glimmers - Frantic 06. Gooseflesh - Take Shoot 07. John Starlight - Shadowbreaker (Boys Noize remix) 08. Popof - Electric Circus 09. Kris Menace - Scaler 10. New Young Pony Club - Icecream (Metal on Metal remix) 11. Glimmers - I just wanna go out with the boys 12. Beni - My love sees you (Beni’s dub) 13. Mr. Oizo - Positif 14. Modeselektor - Black Block 15. Hot Pink Delorean - Let’s get free (instrumental version) 16. Heartsrevolution - C.Y.O.A. (Brodinski remix) 17. Pointer Sisters - Send him back (Pilooski edit)
- Tron’s ‘tribute to Cheveuxmaison for bringing back the interlude’ interlude -
18. Mania 7 - Pleasure Train 19. Jamie Lidell - Little Bit of Feel Good (Mr. Oizo remix) 20. Busy P - Rainbow Man 21. Justice - Planisphere part 1 (+ Grandmaster Flash - the message)
Het is een kop die ik zelf had kunnen verzinnen maar die ik las boven het stuk op nu.nl over de avond van gisterenavond. Eigenlijk zegt de kop alles maar ik toch een poging doen om te beschrijven wat er gisterenavond allemaal is gebeurd.
De Melkweg, woensdag 4 maart 2009, is klaar voor The Prodigy. Een act die stadions uit kan verkopen speelt in een tent waar misschien 1500 man in kan. Binnen is de sfeer geladen. Noisia bracht de stemming er al goed in met een strakke dj-set waarin ze ook hun masterlijke remix van Omen lieten horen en nu is het wachten op de helden. Dat wachten duurt lang maar daardoor stijgt wel de spanning. Als de 'pauzemuziek' en de lichten uitgaan voel je een siddering door het publiek gaan. Dit is het moment waarop de helden van The Prodigy het podium gaan bestijgen. Eerst Liam Howlett die het publiek groet en daarna veilig in zijn 'cockpit' duikt om de hele avond de meest gruwelijk beats, bassen en melodielijnen de zaal in te slingeren. Daarna Maxim die voor mij de hele avond zal dragen. Wat een gast is dat! Zwaar afgetraind, slick uitziend en volledig in contact met het publiek zweept hij de hele avond iedereen op naar ongekende hoogten! Tenslotte uiteraard Keith Flint de psycho van het stel. Ze nemen ook nog een drummer en gitaristen mee die het feest compleet maken.
Dan is er een seconde lang een moment van stilte want, zullen ze de hoge verwachtingen waarmaken? Er is maar 1 antwoordt: JA! De avond in ongelooflijk. Alles lijkt samen te komen. De nieuwe songs zoals Warrior's Dance, Invaders Must Die en Omen staan live als een huis. The Prodigy speelt ook de oude klappers zoals Voodoo People, Breathe, Poision en Diesel Power. De lichtshow is niet megaspectaculair maar klopt en past volledig bij show (strobo's!!!!). Maar het mooiste van de avond is de interactie tussen The Prodigy en het publiek. Zelden heb ik een zaal zo los zien gaan tijdens een optreden van een band. Zelden werden nummers zo ontvangen en beleefd en zwiepte iedereen van voor naar achter in het ritme van een bangelijk harde bass. Dat nummers als 'Smack My Bitch Up', Their Law en ook het nieuwe 'Take Me To The Hospital' zo wreed opgezogen konden worden dat had ik me nooit voor kunnen stellen.
Conclusie: Dit concert was fantastisch, geen negatief punt te vinden, alles klopte. De nieuwe Prodigy heerst op alle fronten en vooral in De Melkweg!
Oh ja, het voordeel was ook dat ik maar weinig mensen met een camera heb zien 'staan kijken' om toch een impressie te krijgen kun je het filmpje bovenin bekijken (als je er een beetje wijs uit kunt worden ;)) Filmpjes die ik je ook niet wil onthouden kun je hieronder vinden.
Woensdag 4 maart ben ik 1 van de gelukkigen die The Prodigy gaat zien in De Melkweg in Amsterdam. Om alvast in de stemming te komen hier een paar (persoonlijke) hoogtepunten van The Prodigy tot nu toe. Geen overzicht van het hele oeuvre van de mannen uit de UK maar even een paar vette tracks die het luisteren en het bekijken waard zijn!
Allereerst tracks met voor mij 'het' Prodigy geluid namelijk die echte UK Rave/Techno/Breakbeat of whatever naampje je het wilt geven. 'Everybody Is In The Place' knalt je speakers uit. Vette vocalen, een nerveuze melodielijn en check die videoclip. Te gek! 'Wind It Up!' breekt helemaal de tent af, wanneer deze langskomt woensdag dan kunnen ze wat mij betreft opnieuw beginnen met het verbouwen van De Melkweg!
Het volgende album van The Prodigy, 'Music For The Jilted Generation' bracht al iets meer een rauwer geluid maar de echte breakbeat was nog duidelijk aanwezig. De hit van dit album was uiteraard No Good (Start The Dance) maar deze twee (One Love en Poision) hebben voor mij toch net weer iets meer. Vooral de clip van One Love is magistraal (we hebben het over 1994 hé mensen)!
Dan is daar 'The Fat Of The Land', de tering. Hiermee maken ze even een afslag richting rock en dat slaat aan. Ook bij mij uiteraard. Vooral 'Breathe' heeft zo'n duistere sfeer en knalt zo erg hard uit je boxen dat je niet stil kunt blijven staan, wat we dan ook zeker niet zullen doen. De clips worden steeds meer duister en luguber waardoor het geheel nog meer sfeer krijgt.
Wat ze daarna gaan doen kan vele mensen wat minder bekoren. De mix-cd van Liam Howlett 'The Dirtchamber Sessions Volume One' is briljant (naar mijn bescheiden mening) maar 'Always Outnumbered, Never Outgunned' wordt genadeloos afgezaagd hoewel ik Girls wel een zeer vette track vind. Ach, je kunt niet altijd knallen zullen we maar zeggen.
Nu is daar eindelijk het nieuwe album. Azijnzeikerds hebben het album alweer als 'niet vernieuwend' betiteld maar ik ben blij dat de ouderwetse Prodigy-sound weer helemaal terug is. Omen is voorlopig als laatste single uitgebracht en wat mij betreft een track die alles weer helemaal op stelten gaat zetten! Gelukkig is de clip ook weer ouderwets obscuur :)!
Wat betreft bizarre clip kennen we natuurlijk allemaal 'Smack My Bitch Up' maar ik wil toch besluiten met een andere clip, deze is echt koning! Uiteraard een uitgebreid verslag van het optreden dus hou het blog in de gaten!
Iedere maand de laatst aangeschafte hoogstandjes uit de muziekindustrie, die worden verzameld in The Vinyl Review. Samengevat in een overzicht met samples, waarbij de "Catch of the Month!" wordt uitgelicht en voorzien van achtergrondinformatie. Daarnaast is dit item ook iedere maand te horen tijdens de uitzending van The Groove op Merweradio en achteraf terug te lezen in het blog op http://thegroove.hyves.nl!
Catch of the Month!Arnej ft. Josie – Strangers We’ve Become (Vocal Mix)
Record info: Artiest(en): Arnej ft. Josie Titel(s): Strangers We’ve Become Label: Armind Release datum: Februari 2009 Bijzonderheden: /
Tracklist: A1 Strangers We've Become (Vocal Mix) | Luister! A2 Strangers We've Become (Tech Dub ) | Luister!
Achtergrond/Review: Arnej is een groots talent uit Canada. Releases als “The Ones That Get Away” en “They Always Come Back” komen van zijn hand. De laatst genoemde is helaas nooit verschenen op vinyl. Arnej hanteert een bijzondere stijl, vooral als ik zeg dat “They Always Come Back” mij doet denken aan de achtergrondmuziek van het spelletje Robocop op de gameboy. Eigenlijk is het gewoon geniaal wat hij produceert! Josie is de zus van Jaren. Jaren is, naast medeschrijfster van dit nummer, verantwoordelijk voor de vocalen van de onlangs gereleasde plaat van Armin van Buuren, genaamd “Unforgivable”. Wie trouwens goed oplet hoort dat de tech dub mix van Arnej exact overeenkomt, qua bassline/etc., met de tech dub mix van hem op de plaat “Contrasts” van Sied van Riel.
ANDERE RELEASES:
* Ernesto vs. Bastian – Laserbrain (Original Mix) | Luister!
Eind vorig jaar ben ik door de heren van het radioprogramma "The Groove" benaderd of ik bij hun in de show een maandelijks terugkerende column wilde komen doen, tuurlijk! was mijn reactie toen. Maar ja, waar ga je het over hebben... platen natuurlijk, ja dat was wel duidelijk, maar wat gaat de luisteraar aanspreken en hoe hou je het boeiend. Goh, zei Martin, presentator van The Groove, dat moet voor jou toch niet zo moeilijk zijn, jij hebt altijd verhalen bij bepaalde platen, en zo werd het concept geboren...
"De Plaat En Zijn Verhaal", een column waarin ik unieke, spraakmakende, baanbrekende, opvallende en bijzondere platen zal gaan bespreken.
Het heeft uiteindelijk tot vorige week moeten duren, maar goed, toen was het eindelijk zo ver, de eerste column in de show, "De Plaat En Zijn Verhaal Editie 1"
In het 1e uur van de show verklapte ik in de teaser de volgende statements: "Een kneiter van een plaat, een anthem, een echte underground plaat, bouwjaar 1992 en bovendien een plaat uit 2 muziekwerelden..."
Na in het 1e uur de aanbevelingen van deze maand door Leo Leandro te hebben mogen horen was het in het 2e uur tijd voor de column.
De plaat van vanavond is van de formatie "Cameo", een bandje uit NY, opgericht in 1974 door Larry Blackmon. Deze funk/dance formatie had haar hoogtij dagen half jaren ' 80 met hitjes als "Word Up" en "Candy"
De track die deze heren produceerden heette "Money" en is de 2e track van hun album "Emotional Violence" uit 1992. Het nummer in kwestie is een niet noemenswaardige track die het tenauwernood als single haalde.
Echter, in hetzelfde jaar besloot de toen al geprezen producer "Kevin Saunderson" om de uitdaging aan te gaan om van dit nummer een remix te maken. Het resultaat was een remix die in de verste verte niet meer met het origineel was te identificeren. Maar... het resultaat werd door de traditionele "Cameo" aanhang misschien verafschuwd, echter in de dance scene, met name in het underground circuit sloeg deze plaat in als een bom! Die tijd circuleerden er echter een zeer geringe hoeveelheid white labels die alleen via Kevin aan goed bevriende DJ's als promotie waren weggegeven.
Kevin Saunderson aka Reese aka E-Dancer aka Tronikhouse en main producer van Inner City besloot om voor de officiele release 2 remixen onder zijn alter ego "Reese" te lanceren. Dit monniker staat garant voor techno en rave georienteerde tracks. De keuze voor de track van vanavond is de "Reese Hardcore Instrumental Mix". De hardcore in deze is de in de begin jaren '90 in de US en UK veel gehanteerde handelsnaam voor Rave, Breakbeat en Clubtechno getinte platen.
De plaat, en in het bijzonder deze remix, is in de loop der jaren een van de meest gebootlegde tracks, met name door de enorme vraag van DJ's die allen deze plaat in hun collectie wilden toevoegen.
De eerste kennismaking met deze plaat kan ik me dan ook nog als de dag van gisteren herinneren. Het was zomer 1993, zaterdagavond, Rotterdam, locatie Nighttown, avondje stappen met 2 goede vrienden. Na een uurtje te hebben doorgebracht in de grote zaal waar resident DJ Ronald Molendijk zijn plaatjes haarfijn aan elkaar mixte besloten we om een kijkje te nemen in de basement waar Miss Monica draaide. Halverwege de trap naar beneden kwamen de klanken van "Money" me al tegemoet, WOWW, wat was dit voor een bruut nummer schreewden we tegen elkaar. Onder aan de trap aangekomen werden we direct opgeslokt door het euforische, dampende en stampende publiek. De impact en het effect van het nummer werden door de rookmachines en de stroboscopen versterkt en gaven mij het ultieme "Underground Rave" party gevoel!
Het nummer bleef dan ook nog lang nagonzen in mijn hoofd, en ach... wat wilde ik zielsgraag weten welk nummer ik had gehoord, maar ja 1992 was nog niet de tijd van internet zoals we die nu kennen...
Het heeft tot 1995 geduurd voordat ik de plaat heb kunnen bemachtigen, in nieuwstaat stond ie op me te wachten, notabene in de uitverkoop bak in Midtown Dordrecht voor 5 oudhollandse guldens. Ja, de Midtown vestiging waar Patrick van Kerckhoven werkte, maar... dat is een ander verhaal, voorbehouden aan een andere plaat en z'n verhaal. Terug naar de plaat... tsjee, wat was ik blij, zo blij als een kind, ik kon wel janken... Het ware ultieme DJ en platenverzamelaarsgevoel!
Beste luisteraars, geniet van deze 1e plaat en z'n verhaal en tot de volgende maand met weer een plaat en zijn verhaal.
