zondag 12 mei 2013

De kip en het ei.

Gisterenavond heb ik een fijne avond beleeft op het Urban Explorers festival in Dordrecht. Tijdens deze avond heb ik gezien dat het heel lastig is voor electronische artiesten om de vertaalslag naar een liveoptreden te maken terwijl dat andersom een stuk makkelijker gaat.

Ik keek deze avond vooral uit naar het optreden van Mmoths. De beste jongen heeft twee ep's uit waarvan vooral de eerste mij iedere keer weer goed bevalt. Het is echter bijzonder rustig werk en ik vroeg mij dan ook af hoe dat op het hoogtepunt van de zaterdagavond uit zou pakken. Dat bleek dus heel lastig. Jack Colleran durfde het waarschijnlijk niet aan om de hele set alleen op het podium te gaan staan en had daarom een drummer en een bassist/gitarist meegenomen. Daarmee creëerde hij samen met de geluidsman een muur van geluid wat zijn set zeker niet te goede kwam. Het geheel komt daarmee heel geforceerd over. Eén jongen achter een laptop, die daar ook obsessief naar kijkt, en twee muzikanten waarvan je ziet dat ze erbij zijn getrokken. De set leefde pas echt op wanneer de muzikanten van het podium waren en de nummers van de eerste EP werden gespeeld. Maar ja, dan staat er weer een eenzame programmeur op het podium.

Dat de andere kant op veel beter werkt bewees Portico Quartet eerder op de avond. Dit kwartet is begonnen als band. De eerste albums zijn dan ook te plaatsen in de categorie jazz. Het laatste album is echter een stuk electronischer en werd bijvoorbeeld ook geremixt door Luke Abbott en SBSTRKT. Ook dit laatste album knalt niet uit je speakers maar live weten ze er een echt spektakel van te maken. Niet door de performance van de artiesten (het zijn geen entertainers) maar wel doordat ze één zijn met hun instrument. Voor deze mannen is hun instrument de basis en is het electronische er achteraf bijgekomen als goede toevoeging op hun muziek en in hun liveset. Het geluid klopt, de akoestiek in Dolhuis wordt perfect gebruikt, er is ruimte voor alle instrumenten en nummers worden op een spannende manier uitgesponnen zodat het uur omvliegt en je eigenlijk wilt dat ze nog een uur doorgaan.

Bij de laatste act die we zien komt dezelfde vraag omhoog alleen dan betreft het een producer die gaat draaien. Kuedo heeft hele sterke tracks geproduceerd en blijkt ook vanavond een hele goede smaak te hebben als het om muziek gaat. Echter, iemand die produceert is nog geen dj. Ableton heeft er voor gezorgd dat iedereen kan draaien (lees tracks gelijk kan zetten) maar het combineren van tracks, het passend maken van overgangen en een set zo opbouwen dat je wordt meegenomen is een heel ander verhaal. De overgangen zijn abrupt, hoogtepunten in platen worden afgekapt en van enige structuur lijkt in het geheel geen sprake. Is het daarom een slechte set? Nee, want de platen die de beste jongen uitkiest zijn bijzonder fijn. Er zit echter zoveel meer in.

Conclusie van gisterenavond? Tja, het is blijkbaar nog steeds heel moeilijk om als electronisch artiest de vertaalslag naar een live-optreden te maken. Andersom zagen we gisterenavond dat het voor muzikanten een stuk makkelijker is om electronische muziek toe te voegen in hun set. Is dat erg? Natuurlijk niet maar het is wel zonde dat een album soms heel geforceerd live ten gehore gebracht moet worden. Kies er als artiest nu gewoon eens voor om het niet live te brengen. Alleen thuis op de platenzolder horen is soms mooi genoeg.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails