Het is altijd de moeilijkste vraag aan het einde van het jaar: 'Wat vind je de beste plaat van het jaar?' Tja, dat is meestal niet te doen. Er komen zoveel goede platen uit die ook nog eens niet met elkaar zijn te vergelijken dat je al snel met een plaat of tien in je handen staat. Dit jaar is er echter een EP uitgebracht die de complete danswereld op z'n grondvesten deed schudden. Was dat omdat deze EP een heel nieuw geluid of een nieuwe stroming introduceerde? Nope. Was het omdat het een samenwerkingsverband was die niemand had kunnen vermoeden? Nope. Wat was het dan? De EP klopt. Hij ramt, hij knalt, de beat is hard, de 'melodielijnen' kloppen, kortom: bijna perfect.
We hebben het over de heren van Tnght die een EP uitbrachten onder dezelfde naam. Tnght bestaat uit Lunice en mijn held Hudson Mohawke. De tracks op deze EP sluimerden al aan het begin van het jaar. Vooral 'Higher Ground' brak regelmatig dansvloeren tot de grond toe af. Later bleek dat ook tracks als 'Goooo' en 'Bugg'n' garant staan voor complete mayhem op de dansvloer. Op bijna ieder feest waar ik het laatste half jaar ben geweest kwam één van deze tracks wel een keer langs. Nu komt de grootste kwaliteit. Geen enkele keer had ik het gevoel dat de track uit m'n neus kwam, dat ik hem zat was, dat ik een rondje om ging omdat ik het nu wel had gehoord. Iedere keer kwamen daar weer die enthousiaste tintelingen om de dansvloer op te springen en helemaal uit m'n stekker te gaan.
Daarmee hebben de heren van Tnght een EP uitgebracht die wat mij betreft de titel plaat van het jaar verdient. Niet alleen om de plaat zelf dus maar ook om de onuitputtelijke uitwerking op alle dansvloeren. Hulde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten