2 januari. Weer een jaar voorbij. In mijn beleving zijn de oneven jaren altijd een soort tussenjaren. Geen Olympische Spelen, geen WK of EK. 2011 echter was absoluut geen tussenjaar. Er viel heel veel te beleven en niet in de minste plaats op het gebied van muziek. Zoals gebruikelijk kijk ik terug op 2011. Stond ik vorig jaar nog niet te springen om dat te doen (lees hier) en ook dit jaar is het weer lastig om alles de aandacht te geven die het verdient. Ik waag een poging :) met Festivalinfo, Last.FM en de jaarlijstjes bij de hand.
Oranje Boven!
Ik bedoel uiteraard niet de opkomst van de PVV en de geforceerde zoektocht naar de 'Nederlandse identiteit' nee ik bedoel de Nederlandse popmuziek. Het was voor mij een jaar waarin ik heel erg veel naar Nederlandse bands en artiesten heb geluisterd. Zo waren we in de laatste dagen van 2011 in de Effenaar waar we drie fijne bands zagen: I Am Oak (Heerlijk album), Awkward I en Tika. Die laatste band is een combinatie van de zanger van Moss en die van El Pino & The Volunteers. Hieronder het optreden wat ze bij DWDD deden.
Naast deze bands zijn bijvoorbeeld ook Chef'Special, Eefje de Visser (zie hieronder), Boef en de Gelogeerde Aap, Gem, Alamo Race Track, Spinvis, Blaudzun (zie verderop) bands die dit jaar opvielen. Hopelijk wordt 2012 net zo'n jaar voor de Nederlandse acts!
Eefje de Visser
Het meest gedraaid dit jaar en van Nederlandse bodem: Eefje de Visser. Haar plaat hoorde ik in de wekelijks briljante podcast van 3voor12draait en ik was meteen verkocht. Het album was eerst alleen nog digitaal te verkrijgen maar later gelukkig ook als cd. Live heb ik haar op Lowlands en in het voorprogramma van Fink mogen zien. Vooral op Lowlands speelde ze een strakke set en wist ze het veld aardig in beweging te krijgen. Ik ben erg benieuwd naar haar opvolger.
Schijn bedriegt
Een van de mooiste tv-momenten van dit jaar was bij onze grote vriend Mart Smeets. De vorig jaar al geadoreerde Blaudzun was te gast. Een vreemde verschijning natuurlijk voor tv-kijkend Nederland en dat was vooral te merken op Twitter waar deze 'vreemde' vogel al werd afgeserveerd voordat er een noot was gespeeld. Toen Mart ook nog over een Uke-lul begon was het feest uiteraard compleet. Echter, muziek is een krachtig instrument en al na de eerste noten veranderde de online stemming. Mensen waren onder de indruk en ook Mart zie je in dit filmpje steeds mee onder de indruk raken. Fantastisch om te zien.
Festivals
Verklaarde ik vorige jaar al de liefde aan Lowlands. Dit jaar was weer een heerlijk festivaljaar. 5 Days Off was top met 2 Many DJ's, James Blake, Loefah en Digital Mystikz. North Sea Jazz was niet het meest spectaculaire festival maar daar stond wel Prince :), PITCH is een nieuwkomer waar heel veel potentie in zit, Motel Mozaique was erg goed met James Blake en Agnes Obel en Pinkpop had mooie headliners en een iets minder 'overig programma' en Lowlands was weer fantastisch!
James Blake
Misschien wel de meest controversiële artiest van 2011. Niet door de artiest zelf maar door de discussie om hem heen. Echt een 'Love it or hate it' artiest. Ik ben duidelijk een 'Love it' geval. Limit To Youre Love was nog maar het topje van de ijsberg. HEt album is fantastisch en inmiddels is er ook al een hele zwik singles en ep's uit waarin James Blake ook terug grijpt naar zijn CMYK periode (de 'dubstep' waar hij mee is begonnen). De optredens op Motel Mozaique en Lowlands waren fantastisch waarbij het gevoel van de plaat ook echt over komt. Top!
The Weeknd
Wie heeft er nog platenmaatschappijen nodig wanneer je zelf muziek kunt maken die zo goed is dat ook dat weer vanzelf wordt verspreid? The Weeknd in ieder geval niet. De Canadees Abel Tesfaye kwam onder zijn pseudoniem The Weeknd met één van de spannendste platen van 2011 en dat deed hij niet één keer (met House Of Balloons) maar drie keer! Alledrie gratis te downloaden en hopelijk volgend jaar als box te verkrijgen. Het is R'nB maar dan vuig, duister en obscuur. Uiteraard zit er wel eens een uitglijder bij (ik word niet echt blij van de Michael Jackson cover) maar alledrie de albums staan als een huis!
Het optreden van het jaar!
Is er niet. Er waren zoveel goede optredens dat ik er niet één specifiek kan aanwijzen. Ik wil er wel één noemen. Het optreden van Foo Fighters op Pinkpop was fantastisch. Het hele optreden lang messcherp en alle kneiters kwamen langs. Genieten! Echter. Fink, Agnes Obel, James Blake, The Bloody Beetroots, 2 Many DJ's en Boef en Gelogeerde aap mogen we ook niet vergeten!
Conclusie
Een fantastisch jaar! Echt heel veel mooie dingen ontdekt, opnieuw ontdekt en van genoten. Er is helaas zoveel dat er ook heel veel langs me heen gaat. Ben Howard bijvoorbeeld die ik aan het einde van het jaar grijs gedraaid heb, Fink die met een fijne langspeler kwam maar ook de vele dansdingen die langskwamen zoals de 7 remixplaten van Radiohead en Graffiti6 die een ultiem lekkere zomerplaat brachten. Wanneer je tips hebt dan ben je van harte welkom om die in de comments te zetten!
Feiten en cijfers:
Tot slot de harde feiten en cijfer van 2011 :)
Top 10 meest gedraaid:
• Eefje de Visser (150)
• Fink (136)
• Graffiti6 (136)
• Radiohead (112)
• Ben Howard (109)
• Alela Diane (106)
• Coldplay (97)
• Jamiroquai (96)
• Jamie Woon (91)
• The Weeknd (89)
Concerten:
• Chef'Special - Rotown
• TIKA + I Am Oak + Awkward I - Effenaar
• Jonathan Jeremiah - Tivoli
• Moke - De Nieuwe Doelen
• Fink - Chassé Theater
• Jon Allen - Mezz
• Wu-Tang Clan - Melkweg
• De Staat - Off Corso
• Raekwon (Wu Tang) - 013
• Goose - Tivoli
• Ozark Henry (BE) - Mezz
• Dog Eat Dog / Texas Hippie Coalition - Mezz
• Boef en de Gelogeerde Aap - Releaseparty - 013
Festivals:
• I Love Techno
• Lowlands
• PITCH
• North Sea Jazz
• Pinkpop
• Motel Mozaique
• 5 Days Off
vrijdag 30 december 2011
zaterdag 3 december 2011
Lijstjes (2)
De Top 2000. Om nu te zeggen dat ik groot fan ben van deze lijst.... nee. Stemmen heb ik ook nog niet eerder gedaan. Tot dit jaar. Echter, wat een crime om een mooie lijst te maken uit die honderden platen waar je uit kunt kiezen. Het grootste 'probleem' is nog dat de Top 2000 een typisch Radio 2 evenement is en dat ik daarom heel erg veel platen mis. Ik zal eerst mijn lijst posten:
Een fraaie lijst (al zeg ik het zelf) maar wat een gebrek aan elektronische muziek in deze lijst. Ik vraag me af of er ooit wel elektronische muziek in de lijst zal komen. Als je daarnaast de ontwikkelingen bij De Wereld Draait Door ziet (Leve Kluun overigens zie hier) dan hebben we nog een lange weg te gaan. Hoewel, willen we wel veel elektronische dansmuziek in De Top 2000. Zo kun je het dan ook weer stellen. :)
Dit is de lijst van Martin Klomp:
Aretha Franklin - I say a little prayer
Enigma - Sadeness
Louis Armstrong - What a wonderful world
Muddy Waters - Mannish boy
New Order - Blue monday
Prince & the Revolution - I would die 4 U
U2 - With or without you
Womack & Womack - Teardrops
Air - All I need
Massive Attack - Unfinished sympathy
Radiohead - Street spirit
Michael Jackson - Smooth criminal
Coldplay - Lovers in Japan
Fugees - Ready or not
Keane - Bend and break
Dit zijn de vrije keuzes
The KLF - What Time Is Love
David Gray - Babylon
Brian Eno - An Ending (Ascent)
Underworld - Born Slippy
Candi Staton feat The Source - You've Got The Love (New Voyager Mix)
Een fraaie lijst (al zeg ik het zelf) maar wat een gebrek aan elektronische muziek in deze lijst. Ik vraag me af of er ooit wel elektronische muziek in de lijst zal komen. Als je daarnaast de ontwikkelingen bij De Wereld Draait Door ziet (Leve Kluun overigens zie hier) dan hebben we nog een lange weg te gaan. Hoewel, willen we wel veel elektronische dansmuziek in De Top 2000. Zo kun je het dan ook weer stellen. :)
maandag 28 november 2011
Lijstjes (1)
Het einde van het jaar komt er aan. We zijn met The Groove druk bezig om stemmen te verzamelen voor de Dance Top 50 Allertijden Editie 2011 (klik hier :) maar ook anderen zijn bezig om de balans van 2011 op te maken.
3Voor12 heeft al jaren de Song van het Jaar verkiezing. Dit jaar heb ik hem ook ingestuurd en zo mijn eerste lijstje van 2011 gemaakt. Het grootste nadeel van deze lijst is dat je 'maar' 5 nummers uit mag kiezen. Hoewel critici ieder jaar weer harder roepen dat het een muzikaal mager jaar was en dat weer geen nieuwe echte helden op zijn gestaan vind ik het toch verdomd lastig om maar 5 nummers uit te kiezen. Er is dit jaar zoveel moois uitgekomen. Toch heb ik een keuze kunnen maken:
Eefje de Visser - Hartslag
Er staan nog betere nummers op de plaat van Eefje maar wat een cd zeg. Gezien in het voorprogramma van Fink en zeer indrukwekkend. Hele goede Nederlandse plaat en daarmee in de top 5 van 2011.
James Blake - Limit To Your Love
De 'love it of hate it' plaat van 2011. Een van de meest indrukwekkende live optredens van dit jaar op Lowlands. Zijn debuut was zo gehyped dat het alleen maar tegen kon vallen en dat deed het niet. Zo sfeervol, zo diep. Echt een plaat om voor te gaan zitten met de lichten uit en de kaarsen aan. Heerlijk!
The Strokes - Under Cover Of Darkness
Misschien wel mijn meest gedraaide single op één dag. Wat is dit een catchy plaat zeg, het refrein, dat gitaarloopje. Echt bijna perfect en je kunt hem blijven spelen. Zoveel energie. Echt zo'n 'op de fiets, van de heuvel in de stad, wind door je haren plaat'. Wel de enige echte pop/rock plaat in de top 5.
Rustie - Ultra Thizz
Single van het jaar? Plaat van het jaar? Ik weet het niet maar ik dacht dat held Hudson Mohawke groundbreaking dingen produceerde. Deze vriend van hem uit Glasgow legt de lat nog even een paar tandjes hoger. Het hele album is echt fantastisch met deze single als één van de uitschieters! Top!
The Weeknd - What You Need
Wat was dit? Dubstep, R'nB, Porno, Drugs? De hype was wederom groot. Wie was dit en waar kwam hij vandaan. Gewoon zelf een mixtape het net op knallen en dan de wereld verrassen. Luister die mixtape mensen :) Dit is maar één van de vele hoogtepunten:
3Voor12 heeft al jaren de Song van het Jaar verkiezing. Dit jaar heb ik hem ook ingestuurd en zo mijn eerste lijstje van 2011 gemaakt. Het grootste nadeel van deze lijst is dat je 'maar' 5 nummers uit mag kiezen. Hoewel critici ieder jaar weer harder roepen dat het een muzikaal mager jaar was en dat weer geen nieuwe echte helden op zijn gestaan vind ik het toch verdomd lastig om maar 5 nummers uit te kiezen. Er is dit jaar zoveel moois uitgekomen. Toch heb ik een keuze kunnen maken:
Eefje de Visser - Hartslag
Er staan nog betere nummers op de plaat van Eefje maar wat een cd zeg. Gezien in het voorprogramma van Fink en zeer indrukwekkend. Hele goede Nederlandse plaat en daarmee in de top 5 van 2011.
James Blake - Limit To Your Love
De 'love it of hate it' plaat van 2011. Een van de meest indrukwekkende live optredens van dit jaar op Lowlands. Zijn debuut was zo gehyped dat het alleen maar tegen kon vallen en dat deed het niet. Zo sfeervol, zo diep. Echt een plaat om voor te gaan zitten met de lichten uit en de kaarsen aan. Heerlijk!
The Strokes - Under Cover Of Darkness
Misschien wel mijn meest gedraaide single op één dag. Wat is dit een catchy plaat zeg, het refrein, dat gitaarloopje. Echt bijna perfect en je kunt hem blijven spelen. Zoveel energie. Echt zo'n 'op de fiets, van de heuvel in de stad, wind door je haren plaat'. Wel de enige echte pop/rock plaat in de top 5.
Rustie - Ultra Thizz
Single van het jaar? Plaat van het jaar? Ik weet het niet maar ik dacht dat held Hudson Mohawke groundbreaking dingen produceerde. Deze vriend van hem uit Glasgow legt de lat nog even een paar tandjes hoger. Het hele album is echt fantastisch met deze single als één van de uitschieters! Top!
The Weeknd - What You Need
Wat was dit? Dubstep, R'nB, Porno, Drugs? De hype was wederom groot. Wie was dit en waar kwam hij vandaan. Gewoon zelf een mixtape het net op knallen en dan de wereld verrassen. Luister die mixtape mensen :) Dit is maar één van de vele hoogtepunten:
zondag 13 november 2011
Het verdriet van elektronische muziek.
Donderdagavond, De Wereld Draait Door. Naar aanleiding van het 10-jarige jubileum van de Ipod stelt het programma een lijst op met muzikanten en bands die de muziekscene hebben veranderd en gemaakt tot wat hij nu is. In de eerste 'aflevering' zitten Waylon en Jan Donkers aan tafel samen met tafelgast Giel. De gasten mogen toevoegingen doen maar daar moet dan ook een band of muzikant voor wijken. Uiteraard staan o.a. The Beatles en Bob Dylan in de lijst en die zullen er ook wel niet uit gaan. In de eerste voorzet die de redactie heeft gegeven zit Kraftwerk als enige elektronische exponent. Verder uiteraard veel gitaren, een paar soulmannen en zangeressen. Let op, het gaat dus om revolutionairen, om veranderaars en in de basis niet om smaak.
De heer Donkers ziet dat deze aflevering echter anders. Bij de vraag wie er moet wijken knalt hij resoluut Kraftwerk uit de lijst. Giel reageert vol ongeloof omdat Kraftwerk de enige groep is die onder elektronische muziek valt. Donkers reageert echter als volgt: 'Tja, ik heb niets met muziek die niet met echte instrumenten is gemaakt en door echte mensen.' Zucht, het is het verhaal wat we altijd naar ons kop krijgen. Een opmerking in de categorie 'dat kan toch iedereen'. Donkers drukt zijn mening gewoon keihard door. Totaal niet rekening houdende met de invloed van Kraftwerk en het pionierswerk wat ze hebben gedaan. Waylon naast hem zit hard mee te knikken wanneer Donkers zijn 'echte mensen' opmerking door de studio gooit.
Wat is dat toch? Hebben we als elektronische muziek geen iconen? Zijn we dan echt nog maar een voetnoot in de geschiedenis van de muziek onder de 'vakjournalisten'? Ik ben echt benieuwd hoe deze lijst zich gaat ontwikkelen en ik zal het ook op de voet blijven volgen. Wellicht moeten we hier maar een alternatieve lijst gaan maken met alternatieven die ook in de lijst kunnen.
Ik ben benieuwd...
De heer Donkers ziet dat deze aflevering echter anders. Bij de vraag wie er moet wijken knalt hij resoluut Kraftwerk uit de lijst. Giel reageert vol ongeloof omdat Kraftwerk de enige groep is die onder elektronische muziek valt. Donkers reageert echter als volgt: 'Tja, ik heb niets met muziek die niet met echte instrumenten is gemaakt en door echte mensen.' Zucht, het is het verhaal wat we altijd naar ons kop krijgen. Een opmerking in de categorie 'dat kan toch iedereen'. Donkers drukt zijn mening gewoon keihard door. Totaal niet rekening houdende met de invloed van Kraftwerk en het pionierswerk wat ze hebben gedaan. Waylon naast hem zit hard mee te knikken wanneer Donkers zijn 'echte mensen' opmerking door de studio gooit.
Wat is dat toch? Hebben we als elektronische muziek geen iconen? Zijn we dan echt nog maar een voetnoot in de geschiedenis van de muziek onder de 'vakjournalisten'? Ik ben echt benieuwd hoe deze lijst zich gaat ontwikkelen en ik zal het ook op de voet blijven volgen. Wellicht moeten we hier maar een alternatieve lijst gaan maken met alternatieven die ook in de lijst kunnen.
Ik ben benieuwd...
zondag 6 november 2011
The Groove's Dance Top 50
Hoe krijg je mensen zo ver dat ze stemmen op hun favoriete dansplaten? Ieder jaar breken wij weer ons hoofd over die vraag. Mensen hebben altijd al moeite gehad met titels. 'Welke plaat is dat dan? Die ken ik toch helemaal niet' hoor je dan en wanneer de eerste tonen dan uit de boxen schallen dan staan ze springend in de kamer. 'Oh ja!!! Die!!! Die is echt heel vet!' Tja, wat moet je daar nu meer.
Bij ons radioprogramma The Groove hebben we ieder jaar aan het einde van het jaar onze eigen 'lijst der lijsten'. Hiervoor vragen we onze luisteraars, vrienden en kennisen om hun 10 favoriete platen te kiezen. We helpen ze door een voorselectie te maken, zo'n 250 platen. Die lijst werd we wat aangepast door de jaren heen maar de basis bleef gelijk. Dit jaar maken we een hele nieuwe lijst. De 5 presentatoren selecteren ieder 100 platen en daar wordt dan 1 lijst van gemaakt.
Blijft de vraag overeind staan hoe we mensen het 'makkelijker' kunnen maken om te stemmen, hoe je de nummers die ze echt wel kennen bij ze kunt krijgen. Tips zijn welkom.
Oh ja, een nieuwe nummer 1 zou ook wel weer eens leuk zijn....
Bij ons radioprogramma The Groove hebben we ieder jaar aan het einde van het jaar onze eigen 'lijst der lijsten'. Hiervoor vragen we onze luisteraars, vrienden en kennisen om hun 10 favoriete platen te kiezen. We helpen ze door een voorselectie te maken, zo'n 250 platen. Die lijst werd we wat aangepast door de jaren heen maar de basis bleef gelijk. Dit jaar maken we een hele nieuwe lijst. De 5 presentatoren selecteren ieder 100 platen en daar wordt dan 1 lijst van gemaakt.
Blijft de vraag overeind staan hoe we mensen het 'makkelijker' kunnen maken om te stemmen, hoe je de nummers die ze echt wel kennen bij ze kunt krijgen. Tips zijn welkom.
Oh ja, een nieuwe nummer 1 zou ook wel weer eens leuk zijn....
dinsdag 20 september 2011
Radiohead - The King Of Limbs (Remixes)
Och, och, och wat is het lang geleden dat we wat hebben gepost. Maar, er komt verbetering aan. Eerst deze tip. Het album is al heel lang uit en de enkele remix ep's komen stuk voor stuk uit maar het totale remix album moet nog uitkomen. Check het. Het is te gek!
http://thekingoflimbs.com/
http://thekingoflimbs.com/
dinsdag 9 augustus 2011
Steve Angello, dus.....
Nou, dat is me een ophef. Er is een filmpje waar te zien is hoe Steve Angello op fanatieke wijze alles geeft om z'n fans de avond van hun leven te geven. Deze is hier te zien en hieronder.
De eerste hoos van reacties gaat over het ontbreken van het mixen. De man zou gewoon een bandje opzetten en dan af en toe aan de knoppen draaien om er een effectje in te gooien. Tja, dat zou inderdaad kwalijk zijn als dat zo is. De beste man neemt uiteraard afstand van deze aantijgingen maar deze worden op alle sites keihard afgemaakt.
Uiteraard is het 'net alsof doen' een kwalijke zaak, Milli Vanilli koste het de kop maar waar ik eigenlijk nog meer van schrok was de 'performance' van de beste man. Heeft hij het wel naar zijn zin of heeft hij nu al zoveel grote festivals gespeeld dit jaar dat hij het niet meer bijzonder vindt om voor duizenden mensen te staan. Z'n platenkeuze was nou ook niet echt denderend. Nee, hier wordt je niet vrolijk van als liefhebber. Ik ben benieuwd of dit nog een staartje gaat krijgen en ik zet ondertussen maar een fijne oude plaat van vriend Angello op. Want die zijn er echt wel....
De eerste hoos van reacties gaat over het ontbreken van het mixen. De man zou gewoon een bandje opzetten en dan af en toe aan de knoppen draaien om er een effectje in te gooien. Tja, dat zou inderdaad kwalijk zijn als dat zo is. De beste man neemt uiteraard afstand van deze aantijgingen maar deze worden op alle sites keihard afgemaakt.
Uiteraard is het 'net alsof doen' een kwalijke zaak, Milli Vanilli koste het de kop maar waar ik eigenlijk nog meer van schrok was de 'performance' van de beste man. Heeft hij het wel naar zijn zin of heeft hij nu al zoveel grote festivals gespeeld dit jaar dat hij het niet meer bijzonder vindt om voor duizenden mensen te staan. Z'n platenkeuze was nou ook niet echt denderend. Nee, hier wordt je niet vrolijk van als liefhebber. Ik ben benieuwd of dit nog een staartje gaat krijgen en ik zet ondertussen maar een fijne oude plaat van vriend Angello op. Want die zijn er echt wel....
vrijdag 22 juli 2011
De reactie op....
Internet is maar een mooi kanaal. Zet ik gisteren deze post op het web, heb ik vandaag al een schitterende reactie van @rrchrdd in de bus liggen. Zo hoort het!
Helaas wordt mijn 'lansbreking' voor de programmering van Lowlands 2011 niet echt ondersteund door de directeur van Lowlands Eric van Eerdenburg. Ze zijn er simpelweg niet zegt hij. Dat ben ik niet helemaal met hem eens want ze zijn er wel degelijk maar misschien moeten we de definitie van headliner eens onder de loep nemen.
In reactie op @rrchrdd wil ik het volgende zeggen. Je haalt smaak en 'feiten' (voor zover dat kan in muziek) een beetje door elkaar. Ik pak het lijstje van 2006 er even bij. Als ik op de manier zoals jij naar de headliners van nu kijkt naar het onderstaande lijstje ga kijken kan ik als volgt reageren.
Arctic Monkeys | 1 goede cd maar kan de Alpha nog niet dragen
Belle and Sebastian | Een beetje zijige meuk, zeker niet Alphawaardig
Bloc Party | Top!
Danko Jones | Ken ik niet goed genoeg
Fun Lovin’ Criminals | Teren op een plaat van 10 jaar geleden
The Magic Numbers | Hypeje maar zeker niet Alphawaardig, stonden in de tent op Pinkpop...
Massive Attack | Moet je stylo zijn, is live absoluut niet zo goed als op plaat
Muse | Top!
Placebo | Niet mijn ding maar wel Alphawaardig
Scissor Sisters | 1 3fm-hitje en dan op Alpha Lowlands, wat doet die commerciële meuk hier!
Snow Patrol | Top!
Zo zie je dat ik, wanneer smaak er bij komt kijken, meteen deze headliners aan flarden schiet. Zo kan ik dat ook met het lijstje van dit jaar doen.
Arctic Monkeys | Zijn weer helemaal terug met het door Josh Homme geproduceerde album, een beetje Kink luisteraar kent de drie nieuwe singles uit het hoofd en ze braken Paradiso af dit jaar. Zijn live sterker dan ooit!
Elbow | Speelden Werchter, Pinkpop en Glaston Bury PLAT! Laatste cd is een top cd zeker na het succes van The Seldom Seen Kid. Weet te boeien en krijgt de Alpha makkelijk mee.
The Offspring | Had van mij niet gehoeven maar retro-acts schijnen nu eenmaal helemaal hip te zijn.
Aphex Twin | Is de IDM GOD! Heeft voor het laatst in 2009 in Nederland opgetreden en heeft enorm veel fans!
Within Temptation | Zeker niet mijn ding maar absoluut een vaandeldrager voor de Nederlandse muziek en enorm populair in het buitenland
Interpol | Niet mijn ding
The Roots | Hip-hop helden! Zeker met een team-up met Q-tip en Mark Ronson in het verschiet wordt dit fantastisch.
dEUS | Speelden de weide van Werchter helemaal plat (lees 80.000 man en niet eens allemaal Belgen) en met een gastoptreden van De Jeugd wordt dit top! Nieuwe plaat is lekker!
Mark Ronson | Heb je deze plaat gemist? Zonde!
Zo zie, het is maar net hoe je het brengt. Elbow veegt de vloer aan met de headliners van 2006 op misschien Muse na die nu alweer veel groter zijn en daarom ook niet meer te boeken zijn door Lowlands. Je onderstaande reactie:
O wacht, alle bovenstaande artiesten hebben recentelijk niks van gelijke status bereikt als de headliners uit 2006. En dáár zit ‘t ‘em nou net. De bands hebben geen waarde voor de mensen die op de hitjes afkomen, néé, dat is geen pinkpop publiek, dit is gewoon een eerlijke behoefte, voor de bovenstaande bands ga ik geen 165 euro betalen, en ook niet voor de dikke lading dubstep en minimal DJ’s die er staan, heb je de onbekendere namen geluisterd? Ik wel, en werd er niet echt vrolijk van.
is dan ook redelijk kansloos vind ik persoonlijk. De bands hebben namelijk wel degelijk hits alleen liggen die niet in je straatje. Je weet overigens ook dat je tegen mij niet over die dubstep en minimal dj's moet beginnen want ik vind het nachtprogramma misschien wel 1 van de sterkste van de afgelopen jaren. Alleen maar omdat het na twee minuten luisteren op MySpace niet tof klinkt wil niet zeggen dat het niets is.
Zo ook je kritiek op Nederhop. Tja, aan wat je tof vindt kan ik niets doen. Ik lees op fora heel veel Metal en Punk gast klagen dat die stromingen er niet staan. Als electronische Nederhop liefhebber ben ik dolblij met dit programma. Maar waarom mogen de Bloody Beetroots (geen nieuwe plaat, geen nieuwe show, al zoooo vaaak gezien) wel terug komen en Chase & Status (wel nieuwe platen en singles) niet terug komen?
Wat ook raar is, is je opmerking bij The Kills, je zegt dat het publiek geen Pinkpop publiek is maar je zegt ook dat je bang bent dat ze iets als The Kills niet gaan snappen. Hetzelfde doe je met Fitz and the Tantrums en Jonathan Jeremiah. Allebei even hard geforceerd doorgedrukt door 3FM dus waarom de een wel en de ander niet. En geloof me, Jonathan Jeremiah kan misschien in de India staan maar groter ook niet hoor (gezien op NSJ). En tot slot kom je met het lijstje The Subs, SebAstian, The Horrors, Mount Kimbie maar Warpaint, Fleet Foxes, Zombie Nation, Pearson Sound zou je een op een daar voor in de plaats kunnen zetten en die staan wel weer op Lowlands. Uiteraard staan zijn veel acts die nu op Lowlands staan ook heel veel geprogrammeerd in Nederland maar het door jou zo gewenste Kasabian heeft vorig jaar ook gewoon 4 keer in NL gestaan (plus, is dat nu een headliner? Kom op zeg).
Nee Richard, ik wil je punt best begrijpen maar aankomen doet het niet.
En nog 1 ding dan, wij gaan samen hier naar toe:
Helaas wordt mijn 'lansbreking' voor de programmering van Lowlands 2011 niet echt ondersteund door de directeur van Lowlands Eric van Eerdenburg. Ze zijn er simpelweg niet zegt hij. Dat ben ik niet helemaal met hem eens want ze zijn er wel degelijk maar misschien moeten we de definitie van headliner eens onder de loep nemen.
In reactie op @rrchrdd wil ik het volgende zeggen. Je haalt smaak en 'feiten' (voor zover dat kan in muziek) een beetje door elkaar. Ik pak het lijstje van 2006 er even bij. Als ik op de manier zoals jij naar de headliners van nu kijkt naar het onderstaande lijstje ga kijken kan ik als volgt reageren.
Arctic Monkeys | 1 goede cd maar kan de Alpha nog niet dragen
Belle and Sebastian | Een beetje zijige meuk, zeker niet Alphawaardig
Bloc Party | Top!
Danko Jones | Ken ik niet goed genoeg
Fun Lovin’ Criminals | Teren op een plaat van 10 jaar geleden
The Magic Numbers | Hypeje maar zeker niet Alphawaardig, stonden in de tent op Pinkpop...
Massive Attack | Moet je stylo zijn, is live absoluut niet zo goed als op plaat
Muse | Top!
Placebo | Niet mijn ding maar wel Alphawaardig
Scissor Sisters | 1 3fm-hitje en dan op Alpha Lowlands, wat doet die commerciële meuk hier!
Snow Patrol | Top!
Zo zie je dat ik, wanneer smaak er bij komt kijken, meteen deze headliners aan flarden schiet. Zo kan ik dat ook met het lijstje van dit jaar doen.
Arctic Monkeys | Zijn weer helemaal terug met het door Josh Homme geproduceerde album, een beetje Kink luisteraar kent de drie nieuwe singles uit het hoofd en ze braken Paradiso af dit jaar. Zijn live sterker dan ooit!
Elbow | Speelden Werchter, Pinkpop en Glaston Bury PLAT! Laatste cd is een top cd zeker na het succes van The Seldom Seen Kid. Weet te boeien en krijgt de Alpha makkelijk mee.
The Offspring | Had van mij niet gehoeven maar retro-acts schijnen nu eenmaal helemaal hip te zijn.
Aphex Twin | Is de IDM GOD! Heeft voor het laatst in 2009 in Nederland opgetreden en heeft enorm veel fans!
Within Temptation | Zeker niet mijn ding maar absoluut een vaandeldrager voor de Nederlandse muziek en enorm populair in het buitenland
Interpol | Niet mijn ding
The Roots | Hip-hop helden! Zeker met een team-up met Q-tip en Mark Ronson in het verschiet wordt dit fantastisch.
dEUS | Speelden de weide van Werchter helemaal plat (lees 80.000 man en niet eens allemaal Belgen) en met een gastoptreden van De Jeugd wordt dit top! Nieuwe plaat is lekker!
Mark Ronson | Heb je deze plaat gemist? Zonde!
Zo zie, het is maar net hoe je het brengt. Elbow veegt de vloer aan met de headliners van 2006 op misschien Muse na die nu alweer veel groter zijn en daarom ook niet meer te boeken zijn door Lowlands. Je onderstaande reactie:
O wacht, alle bovenstaande artiesten hebben recentelijk niks van gelijke status bereikt als de headliners uit 2006. En dáár zit ‘t ‘em nou net. De bands hebben geen waarde voor de mensen die op de hitjes afkomen, néé, dat is geen pinkpop publiek, dit is gewoon een eerlijke behoefte, voor de bovenstaande bands ga ik geen 165 euro betalen, en ook niet voor de dikke lading dubstep en minimal DJ’s die er staan, heb je de onbekendere namen geluisterd? Ik wel, en werd er niet echt vrolijk van.
is dan ook redelijk kansloos vind ik persoonlijk. De bands hebben namelijk wel degelijk hits alleen liggen die niet in je straatje. Je weet overigens ook dat je tegen mij niet over die dubstep en minimal dj's moet beginnen want ik vind het nachtprogramma misschien wel 1 van de sterkste van de afgelopen jaren. Alleen maar omdat het na twee minuten luisteren op MySpace niet tof klinkt wil niet zeggen dat het niets is.
Zo ook je kritiek op Nederhop. Tja, aan wat je tof vindt kan ik niets doen. Ik lees op fora heel veel Metal en Punk gast klagen dat die stromingen er niet staan. Als electronische Nederhop liefhebber ben ik dolblij met dit programma. Maar waarom mogen de Bloody Beetroots (geen nieuwe plaat, geen nieuwe show, al zoooo vaaak gezien) wel terug komen en Chase & Status (wel nieuwe platen en singles) niet terug komen?
Wat ook raar is, is je opmerking bij The Kills, je zegt dat het publiek geen Pinkpop publiek is maar je zegt ook dat je bang bent dat ze iets als The Kills niet gaan snappen. Hetzelfde doe je met Fitz and the Tantrums en Jonathan Jeremiah. Allebei even hard geforceerd doorgedrukt door 3FM dus waarom de een wel en de ander niet. En geloof me, Jonathan Jeremiah kan misschien in de India staan maar groter ook niet hoor (gezien op NSJ). En tot slot kom je met het lijstje The Subs, SebAstian, The Horrors, Mount Kimbie maar Warpaint, Fleet Foxes, Zombie Nation, Pearson Sound zou je een op een daar voor in de plaats kunnen zetten en die staan wel weer op Lowlands. Uiteraard staan zijn veel acts die nu op Lowlands staan ook heel veel geprogrammeerd in Nederland maar het door jou zo gewenste Kasabian heeft vorig jaar ook gewoon 4 keer in NL gestaan (plus, is dat nu een headliner? Kom op zeg).
Nee Richard, ik wil je punt best begrijpen maar aankomen doet het niet.
En nog 1 ding dan, wij gaan samen hier naar toe:
donderdag 21 juli 2011
Lowlands 2011
Huh, nu al een verslag van Lowlands? Dat moet toch nog komen?
Yep, maar vandaag kwamen de nieuwe namen van Lowlands en daarmee ook de laatste namen. Een festival wat in 4 uur uitverkocht en waar diegene die de kaarten kochten snakten naar de namen van de optredende artiesten. Die namen vielen, de opinie te volgen, stuk voor stuk tegen. Bij iedere bekendmaking werd er een beerput open getrokken die ik zelfs hier in de polder nog niet ben tegengekomen. Vooral het gebrek aan grote namen werd als een groot gemis gezien.
Nu ben ik vorig jaar voor het eerst naar Lowlands geweest (lees hier het verslag).
Nu is smaak persoonlijk en zal ik hier echt niet iedere geboekte artiest op Lowlands als de meest unieke boeking in Nederland gaan verdedigen maar toch kan ik slecht tegen de verschillende 'argumenten' die tegen deze line-up worden gegeven. De vraag is natuurlijk wat je verwacht van Lowlands als festival. Om een beeld te geven heb ik hier de 'headliners' van de laatste 5 jaar:
2006: Arctic Monkeys, Belle and Sebastian, Bloc Party, Danko Jones, Fun Lovin’ Criminals, The Magic Numbers, Massive Attack, Michael Franti & Spearhead, Muse, Placebo, Scissor Sisters, Snow Patrol
2007: Arcade Fire, Basement Jaxx, Cocorosie, Eagles of Death Metal, Editors, Interpol, Kaiser Chiefs, The Killers, Kings Of Leon, Mika, Nine Inch Nails, Saybia, Sonic Youth.
2008: Anouk, Sex Pistols, Underworld, N*E*R*D, dEUS, Dropkick Murphy’s, Franz Ferdinand, The Kooks, Nightwish, Editors, Sigur Rós
2009: Kaiser Chiefs, Arctic Monkeys, Kyteman’s Hip Hop Orkest, Lily Allen, Them Crooked Vultures, 2 Many DJs, The Prodigy, Snoop Dogg, Bloc Party, Maxïmo Park
2010: Queens of the Stone Age, Snow Patrol, Blink 182, The Specials, Thirty Seconds To Mars, Groove Armada, The XX, Mumford & Sons.
Een mooi lijstje als je het me zo vraagt maar of er nu echt grote bands hebben gestaan (let wel: op het moment dat ze geboekt werden), ik denk het niet. Voor 2011 hebben we het volgende rijtje:
2011: Elbow, Artic Monkeys, The Offspring, The Roots, Mark Ronson, dEUS, Aphex Twin, Within Temptation, Interpol
Voor mijn gevoel doet dit lijstje niet veel onder voor de headliners die er de jaren ervoor stonden. De vraag is ook of Lowlands wel een echt headliner festival is. Is de Alpha een locatie om acts als Coldplay, Foo Fighters, Kings of Leon te huisvesten? De enige headliner die ik mis (en die volgens mij iedereen mist) is Radiohead.
Dan de rest van het programma. Een veel gehoorde klacht is dat er veel acts op staan die elders in het land al een keer op een ander festival hebben gestaan wat goedkoper was. Tja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen. In het geval dat je regelmatig een festival of concert bezoekt dan heb je al veel gezien. Zo ben ik voor € 27,50 naar Pitch geweest waar o.a. Gaslamp Killer en Jamie Woon stonden. Maar daar stonden Arctic Monkeys en Elbow weer niet. Op Werchter heb ik Elbow en Arctic Monkeys dan weer wel gezien maar daar stonden Fink, Eefje de Visser en Skrillex weer niet. Get the point?
Is deze line-up heilig? Nee, zeker niet, verre van dat zelfs. Op ieder line-up kun je, zeker vanuit je eigen smaak, kritiek, op- of aanmerkingen hebben. Toch denk ik dat dit jaar deze kritiek wel erg makkelijk wordt gegeven en niet geheel redelijk is.
Ik hoop in ieder geval op een fantastische editie Lowlands!
Speciaal voor @rrchrdd:
@rrchrdd vindt in deze line-up, waar hij minimaal 40 bekende acts in vond, slechts 1 must-see te weten: Edward Sharpe (voor mij nog onbekend dus bij deze een must-see gezien de smaak van @rrchrdd). Ik wil hem de volgende tips meegeven.
Mijn must-see's voor Lowlands 2011 inclusief korte termen en Spotify Links (wanneer beschikbaar):
Agnes Obel Breekbaar, mooie vrouw en zeer indrukwekkend op Motel Mozaique
Graffiti6 Hopen op een tijdsslot bij ondergaande zon. Heerlijk!
Fink Hoogtepunt van Motel Mozaique en een fantastische nieuwe plaat. Heeft een speciale show die zowel op festivals als in kleine zalen blijft staan. Zie hier!
Skrillex De Bloody Beetroots van dit jaar!
SBTRKT Heeft een werkelijk waar fantastisch album gemaakt. Erg benieuwd naar!
James Blake: geen linkje voor @rrchrdd maar ik sleep hem toch mee naar dit optreden ;)
OFWGKTA (Odd Future): De hip-hop hype van dit jaar, duister, vette stem en teksten en doet het live ook erg goed en houd van interactie met het publiek.
Miles Kane Heerlijke cd gemaakt dit jaar met lekkere liedjes, benieuwd hoe hij live is.
Elbow Pakte in zijn eentje Pinkpop en Werchter in. Warschijnlijk afsluiter van de zaterdag. Wordt schitterend.
Boef en de Gelogeerde Aap: Filmpje!
Little Dragon Nieuwe plaat is top, optreden op Glastonbury was top. Aanrader!
The Gaslamp Killer: FEEST!
Goose : FEEST!
Happy Camper: Topproject met o.a. Tim Knol en Blaudzun.
Jungle By Night: Nederlandse gasten die heel veel festicals al op stelten hebben gezet. Swingt de pan uit!
The Wombats Heb ik een zwak voor, wordt dansen!
En tot slot: Aphex Twin: filmpje :)
Zijn dit ze allemaal? Nee, veel goede dubstep en nieuwe electronica maar goed dat moet je ding zijn. Hoewel dat met bovenstaande namen ook zo is. Het moet je ding zijn. Ik vind het persoonlijk veel waar voor je geld maar om dat nu constant op zo'n forum te gaan zetten. Het wordt een mooi festival :)
Yep, maar vandaag kwamen de nieuwe namen van Lowlands en daarmee ook de laatste namen. Een festival wat in 4 uur uitverkocht en waar diegene die de kaarten kochten snakten naar de namen van de optredende artiesten. Die namen vielen, de opinie te volgen, stuk voor stuk tegen. Bij iedere bekendmaking werd er een beerput open getrokken die ik zelfs hier in de polder nog niet ben tegengekomen. Vooral het gebrek aan grote namen werd als een groot gemis gezien.
Nu ben ik vorig jaar voor het eerst naar Lowlands geweest (lees hier het verslag).
Nu is smaak persoonlijk en zal ik hier echt niet iedere geboekte artiest op Lowlands als de meest unieke boeking in Nederland gaan verdedigen maar toch kan ik slecht tegen de verschillende 'argumenten' die tegen deze line-up worden gegeven. De vraag is natuurlijk wat je verwacht van Lowlands als festival. Om een beeld te geven heb ik hier de 'headliners' van de laatste 5 jaar:
2006: Arctic Monkeys, Belle and Sebastian, Bloc Party, Danko Jones, Fun Lovin’ Criminals, The Magic Numbers, Massive Attack, Michael Franti & Spearhead, Muse, Placebo, Scissor Sisters, Snow Patrol
2007: Arcade Fire, Basement Jaxx, Cocorosie, Eagles of Death Metal, Editors, Interpol, Kaiser Chiefs, The Killers, Kings Of Leon, Mika, Nine Inch Nails, Saybia, Sonic Youth.
2008: Anouk, Sex Pistols, Underworld, N*E*R*D, dEUS, Dropkick Murphy’s, Franz Ferdinand, The Kooks, Nightwish, Editors, Sigur Rós
2009: Kaiser Chiefs, Arctic Monkeys, Kyteman’s Hip Hop Orkest, Lily Allen, Them Crooked Vultures, 2 Many DJs, The Prodigy, Snoop Dogg, Bloc Party, Maxïmo Park
2010: Queens of the Stone Age, Snow Patrol, Blink 182, The Specials, Thirty Seconds To Mars, Groove Armada, The XX, Mumford & Sons.
Een mooi lijstje als je het me zo vraagt maar of er nu echt grote bands hebben gestaan (let wel: op het moment dat ze geboekt werden), ik denk het niet. Voor 2011 hebben we het volgende rijtje:
2011: Elbow, Artic Monkeys, The Offspring, The Roots, Mark Ronson, dEUS, Aphex Twin, Within Temptation, Interpol
Voor mijn gevoel doet dit lijstje niet veel onder voor de headliners die er de jaren ervoor stonden. De vraag is ook of Lowlands wel een echt headliner festival is. Is de Alpha een locatie om acts als Coldplay, Foo Fighters, Kings of Leon te huisvesten? De enige headliner die ik mis (en die volgens mij iedereen mist) is Radiohead.
Dan de rest van het programma. Een veel gehoorde klacht is dat er veel acts op staan die elders in het land al een keer op een ander festival hebben gestaan wat goedkoper was. Tja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen. In het geval dat je regelmatig een festival of concert bezoekt dan heb je al veel gezien. Zo ben ik voor € 27,50 naar Pitch geweest waar o.a. Gaslamp Killer en Jamie Woon stonden. Maar daar stonden Arctic Monkeys en Elbow weer niet. Op Werchter heb ik Elbow en Arctic Monkeys dan weer wel gezien maar daar stonden Fink, Eefje de Visser en Skrillex weer niet. Get the point?
Is deze line-up heilig? Nee, zeker niet, verre van dat zelfs. Op ieder line-up kun je, zeker vanuit je eigen smaak, kritiek, op- of aanmerkingen hebben. Toch denk ik dat dit jaar deze kritiek wel erg makkelijk wordt gegeven en niet geheel redelijk is.
Ik hoop in ieder geval op een fantastische editie Lowlands!
Speciaal voor @rrchrdd:
@rrchrdd vindt in deze line-up, waar hij minimaal 40 bekende acts in vond, slechts 1 must-see te weten: Edward Sharpe (voor mij nog onbekend dus bij deze een must-see gezien de smaak van @rrchrdd). Ik wil hem de volgende tips meegeven.
Mijn must-see's voor Lowlands 2011 inclusief korte termen en Spotify Links (wanneer beschikbaar):
Agnes Obel Breekbaar, mooie vrouw en zeer indrukwekkend op Motel Mozaique
Graffiti6 Hopen op een tijdsslot bij ondergaande zon. Heerlijk!
Fink Hoogtepunt van Motel Mozaique en een fantastische nieuwe plaat. Heeft een speciale show die zowel op festivals als in kleine zalen blijft staan. Zie hier!
Skrillex De Bloody Beetroots van dit jaar!
SBTRKT Heeft een werkelijk waar fantastisch album gemaakt. Erg benieuwd naar!
James Blake: geen linkje voor @rrchrdd maar ik sleep hem toch mee naar dit optreden ;)
OFWGKTA (Odd Future): De hip-hop hype van dit jaar, duister, vette stem en teksten en doet het live ook erg goed en houd van interactie met het publiek.
Miles Kane Heerlijke cd gemaakt dit jaar met lekkere liedjes, benieuwd hoe hij live is.
Elbow Pakte in zijn eentje Pinkpop en Werchter in. Warschijnlijk afsluiter van de zaterdag. Wordt schitterend.
Boef en de Gelogeerde Aap: Filmpje!
Little Dragon Nieuwe plaat is top, optreden op Glastonbury was top. Aanrader!
The Gaslamp Killer: FEEST!
Goose : FEEST!
Happy Camper: Topproject met o.a. Tim Knol en Blaudzun.
Jungle By Night: Nederlandse gasten die heel veel festicals al op stelten hebben gezet. Swingt de pan uit!
The Wombats Heb ik een zwak voor, wordt dansen!
En tot slot: Aphex Twin: filmpje :)
Zijn dit ze allemaal? Nee, veel goede dubstep en nieuwe electronica maar goed dat moet je ding zijn. Hoewel dat met bovenstaande namen ook zo is. Het moet je ding zijn. Ik vind het persoonlijk veel waar voor je geld maar om dat nu constant op zo'n forum te gaan zetten. Het wordt een mooi festival :)
dinsdag 12 juli 2011
Vinyl in de digitale tijd!
Onze eigen Easyrider en zijn gevoel over ontwikkelingen in de muziekbranche. 'Zomaar' op een forum op Discogs! Hulde! Hieronder de link naar het hele topic met alle voorafgaande posts:
http://www.discogs.com/groups/topic/238492#2897573
En hier zijn reactie:
Tja, beide situaties hebben hun voors en tegens.
Vroeger (voor de tijd van internet... gut ik word nu echt oud) vond ik het een sport om platen te scoren, een waar festijn om iedere vrije middag en zaterdag op jacht te gaan, in het oude Micratje van mn moeder op naar Eindhoven, Den Haag, Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Altijd weer spannend waar je mee terug zou komen. Die tijd ging je blanco op zoek of hooguit met een lijstje met vage titels/lyrics van een gespotte plaat uit een DJ-set. Vooral de contacten in de diverse vinylshops was altijd smullen, kletsen met bekende en semi-bekende DJ's van weleer. Het delen van je passie met lotgenoten, zalig was dat. Vervolgens was het kicken als je een plaat had gekocht, vrijwel onbekend, en dan "maken" bij het publiek. Gaaf als dat vervolgens lukte, was dan jouw plaat, onderdeel van je gig en trademark geworden.
Tja, dat is nu over en uit.
Wat dat betreft ben ik van de oude stempel, voor vele mensen wellicht een materialist. Ik ben trots op mijn collectie, niet omdat het zeldzame of gewilde platen bevat, maar vooral omdat het voor mij zoveel emotionele en nostaligische waarde in zich draagt. Bijna iedere plaat heeft een verhaal.
Helaas vind ik ook ontzettend veel muziek goed, mijn collectie is daarmee vrij breed uitgedijd en uitdijende. Ik ben geen purist, maw ik hoef niet zonodig labels compleet te hebben ofzo. Wel is het vet om promomateriaal, white labels en limited editions te bemachtigen.
Dat "verhaal" over een plaat breng ik overigens 1x per maand ten gehore bij The Groove, een radioprogramma bij het lokale radiostation Merweradio, Sliedrecht en omstreken. De Plaat En Zijn Verhaal, het topic waarin ik een plaat bespreek uit de oude doos, herkomst, artiest, waar gekocht en/of gehoord. Erg kickend om te doen en de nostalgie druipt daar vanaf.
Daarnaast wordt ik met enige regelmaat gevraagd om te draaien op een feestje, soms ook thuis bij mensen, maar ook bruiloften ed. en dan vooral om die oude tijd te doen herleven. Dan draai ik dus bij uitstek met platen, wederom kickend. Mensen komen dan bij je kijken, snuffelen door je bak heen, vinden het dan vooral gaaf dat je platen draait ipv mp3's en/of cd's. Kijk dat is nou het publiek naar mijn hart en tevens vet om te laten zien en horen wat je in de kast hebt staan.
Wat mij een goed gevoel geeft aan mijn platen is dat mijn collectie zo breed is dat ik bijna in alle straatjes muziek kan draaien vanaf plaat. 70's disco-party, oldskool en classics, mainstream 90's, clubgarage, speedgarage, breakbeat, lounge, dubstep, minimal, electro, vet en morsig (rauw), pop, breaks, progressive, drum n bass, deep, it's all in the game.
Afgelopen voorjaar mijn huis laten verbouwen, woonkamer heeft een metamorfose ondergaan, direct mijn kans gegrepen om een lang gekoesterde wens in vulling te zien gaan, nl. een platenspeler in de woonkamer, lekker plaatjes draaien met vrouw en kinderen. Mijn zoon van vijf weet al precies hoe hij een plaat op moet zetten, mooi toch. Mijn nichtje van 12 kwam laatst langs en wist niet wat ze zag, had nog nooit een platenspeler gezien, LOL.
Daarnaast doe ik 2x per jaar bij The Groove een varieteitenmatinee, een DJ-set waarin ik op zoek ga naar uitersten, een set waarin ik soundtracks, chansons, beats, ambient, experimental, leftfield, hiphop, breaks, elektro, hammond, jazz ed. tot een fijne brij samen laat smelten, hilariteit ten top.
Wat ik hiermee wil aangeven is dat ik tot op de dag van vandaag geniet van mijn collectie en zoveel mogelijk andere mensen mee laat genieten en tevens de jonge generatie en iedere andere geinteresseerde kennis laat nemen van het vinylfenomeen, de vele uiteenlopende muziekstijlen van nu en vroeger, en al het moois wat er ooit gemaakt is op zwart goud.
En ja, ook ik denk wel eens was het maar als toen, maar ja, kijk liever naar de mogelijkheden van deze tijd. Zoals Discogs, ik vind het heerlijk om te dwalen in de krochten van Discogs, de vele fora-topics, wantlists, label- en artist profiles, catalogi, heerlijk vind ik dat. Kennisnemen van releases waarvan je het bestaan nooit kon vermoeden. Ja, dat zijn geweldige voordelen van nu.
En de waarde van mijn collectie, ach zal best wel wat centen waard zij, maar ik doe ze toch nooit weg, dus wat boeit dat dan. Ik zie mijn collectie niet als investering. Wat mijn verzamelhart wel sneller doet kloppen is als ik een plaat bezit welke zeldzaam is en of veel gevraagd is, dat vind ik uiteraard wel cool. Of een plaat met historische waarde en/of blauwdruk voor een bepaalde stroming/periode of een plaat welke originele fragmenten bevat en nadien veel is geript/gesampled, dat maakt het vinyl verzamelen mooi.
Ik heb wel eens gezegd in een krantenartikel: "vinyl is horen, zien en voelen". Driedimensionaal, mooier kan niet.
En ja, ook ik zoek nog platen welke lastig te pakken zijn, ook in dit internet tijdperk, en ja eigenlijk vind ik dat dus prima, want ja, je moet uiteraard iets te wensen/verlangen hebben, ook in deze consumptieve en netwerk gedomineerde maatschappij.
C'est ca.
http://www.discogs.com/groups/topic/238492#2897573
En hier zijn reactie:
Tja, beide situaties hebben hun voors en tegens.
Vroeger (voor de tijd van internet... gut ik word nu echt oud) vond ik het een sport om platen te scoren, een waar festijn om iedere vrije middag en zaterdag op jacht te gaan, in het oude Micratje van mn moeder op naar Eindhoven, Den Haag, Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Altijd weer spannend waar je mee terug zou komen. Die tijd ging je blanco op zoek of hooguit met een lijstje met vage titels/lyrics van een gespotte plaat uit een DJ-set. Vooral de contacten in de diverse vinylshops was altijd smullen, kletsen met bekende en semi-bekende DJ's van weleer. Het delen van je passie met lotgenoten, zalig was dat. Vervolgens was het kicken als je een plaat had gekocht, vrijwel onbekend, en dan "maken" bij het publiek. Gaaf als dat vervolgens lukte, was dan jouw plaat, onderdeel van je gig en trademark geworden.
Tja, dat is nu over en uit.
Wat dat betreft ben ik van de oude stempel, voor vele mensen wellicht een materialist. Ik ben trots op mijn collectie, niet omdat het zeldzame of gewilde platen bevat, maar vooral omdat het voor mij zoveel emotionele en nostaligische waarde in zich draagt. Bijna iedere plaat heeft een verhaal.
Helaas vind ik ook ontzettend veel muziek goed, mijn collectie is daarmee vrij breed uitgedijd en uitdijende. Ik ben geen purist, maw ik hoef niet zonodig labels compleet te hebben ofzo. Wel is het vet om promomateriaal, white labels en limited editions te bemachtigen.
Dat "verhaal" over een plaat breng ik overigens 1x per maand ten gehore bij The Groove, een radioprogramma bij het lokale radiostation Merweradio, Sliedrecht en omstreken. De Plaat En Zijn Verhaal, het topic waarin ik een plaat bespreek uit de oude doos, herkomst, artiest, waar gekocht en/of gehoord. Erg kickend om te doen en de nostalgie druipt daar vanaf.
Daarnaast wordt ik met enige regelmaat gevraagd om te draaien op een feestje, soms ook thuis bij mensen, maar ook bruiloften ed. en dan vooral om die oude tijd te doen herleven. Dan draai ik dus bij uitstek met platen, wederom kickend. Mensen komen dan bij je kijken, snuffelen door je bak heen, vinden het dan vooral gaaf dat je platen draait ipv mp3's en/of cd's. Kijk dat is nou het publiek naar mijn hart en tevens vet om te laten zien en horen wat je in de kast hebt staan.
Wat mij een goed gevoel geeft aan mijn platen is dat mijn collectie zo breed is dat ik bijna in alle straatjes muziek kan draaien vanaf plaat. 70's disco-party, oldskool en classics, mainstream 90's, clubgarage, speedgarage, breakbeat, lounge, dubstep, minimal, electro, vet en morsig (rauw), pop, breaks, progressive, drum n bass, deep, it's all in the game.
Afgelopen voorjaar mijn huis laten verbouwen, woonkamer heeft een metamorfose ondergaan, direct mijn kans gegrepen om een lang gekoesterde wens in vulling te zien gaan, nl. een platenspeler in de woonkamer, lekker plaatjes draaien met vrouw en kinderen. Mijn zoon van vijf weet al precies hoe hij een plaat op moet zetten, mooi toch. Mijn nichtje van 12 kwam laatst langs en wist niet wat ze zag, had nog nooit een platenspeler gezien, LOL.
Daarnaast doe ik 2x per jaar bij The Groove een varieteitenmatinee, een DJ-set waarin ik op zoek ga naar uitersten, een set waarin ik soundtracks, chansons, beats, ambient, experimental, leftfield, hiphop, breaks, elektro, hammond, jazz ed. tot een fijne brij samen laat smelten, hilariteit ten top.
Wat ik hiermee wil aangeven is dat ik tot op de dag van vandaag geniet van mijn collectie en zoveel mogelijk andere mensen mee laat genieten en tevens de jonge generatie en iedere andere geinteresseerde kennis laat nemen van het vinylfenomeen, de vele uiteenlopende muziekstijlen van nu en vroeger, en al het moois wat er ooit gemaakt is op zwart goud.
En ja, ook ik denk wel eens was het maar als toen, maar ja, kijk liever naar de mogelijkheden van deze tijd. Zoals Discogs, ik vind het heerlijk om te dwalen in de krochten van Discogs, de vele fora-topics, wantlists, label- en artist profiles, catalogi, heerlijk vind ik dat. Kennisnemen van releases waarvan je het bestaan nooit kon vermoeden. Ja, dat zijn geweldige voordelen van nu.
En de waarde van mijn collectie, ach zal best wel wat centen waard zij, maar ik doe ze toch nooit weg, dus wat boeit dat dan. Ik zie mijn collectie niet als investering. Wat mijn verzamelhart wel sneller doet kloppen is als ik een plaat bezit welke zeldzaam is en of veel gevraagd is, dat vind ik uiteraard wel cool. Of een plaat met historische waarde en/of blauwdruk voor een bepaalde stroming/periode of een plaat welke originele fragmenten bevat en nadien veel is geript/gesampled, dat maakt het vinyl verzamelen mooi.
Ik heb wel eens gezegd in een krantenartikel: "vinyl is horen, zien en voelen". Driedimensionaal, mooier kan niet.
En ja, ook ik zoek nog platen welke lastig te pakken zijn, ook in dit internet tijdperk, en ja eigenlijk vind ik dat dus prima, want ja, je moet uiteraard iets te wensen/verlangen hebben, ook in deze consumptieve en netwerk gedomineerde maatschappij.
C'est ca.
zaterdag 9 juli 2011
North Sea Jazz 2011 + Prince
Ieder jaar kijk ik weer met veel interesse naar het programma van North Sea Jazz. Altijd goede en bekende namen, ieder jaar weer gedurfde en opvallende dingen (Ik bedoel, dit jaar Flying Lotus). Maar ja, ieder jaar hangt er ook een prijskaartje aan zo'n line-up. Dit jaar was er echter een verschil met de voorgaande jaren. North Sea Jazz heeft namelijk ook ieder jaar zogenaamde Plusconcerten. Dit zijn concerten die in de gewone programmering zijn opgenomen maar waar je wel extra voor moet betalen. 'Dat maakt het niet interessanter' hoor ik je denken. Maar wanneer één van die Plusconcerten een concert van Prince is dan hoef ik niet lang na te denken. Ik moest Prince nog een keer zien en in combinatie met een, op papier, ijzersterke programmering op vrijdag was de keuze snel gemaakt (hoewel mijn bankrekening daar anders over denkt).
De vrijdag dus. We waren al vroeg aanwezig omdat Jonathan Jeremiah opende met het Metropool Orkest. Zijn plaat A Solitary man is een heerlijke plaat en we waren benieuwd hoe hij het live zou doen. Nou, dat viel helemaal niet tegen. Toegegeven: je moet van het Metropool Orkest houden. De bombast waar de kleine nummers van Jeremiah worden opgezet valt niet bij iedereen goed in de smaak. Persoonlijk vind ik het erg fijn. De man heeft een schitterende stem en staat heel relaxt op het podium. Jammer dat er geen toegift gespeeld werd.
De vrijdag dus. We waren al vroeg aanwezig omdat Jonathan Jeremiah opende met het Metropool Orkest. Zijn plaat A Solitary man is een heerlijke plaat en we waren benieuwd hoe hij het live zou doen. Nou, dat viel helemaal niet tegen. Toegegeven: je moet van het Metropool Orkest houden. De bombast waar de kleine nummers van Jeremiah worden opgezet valt niet bij iedereen goed in de smaak. Persoonlijk vind ik het erg fijn. De man heeft een schitterende stem en staat heel relaxt op het podium. Jammer dat er geen toegift gespeeld werd.
Na Jonathan Jeremiah gingen we kijken naar de eerste legende van de avond te weten Paul Simon. Zijn oude werk is natuurlijk bekend en bij was dat ook het enige werk wat bekend was. De beste man maakt echter nog steeds platen en helaas voor ons had Paul besloten om te beginnen met het nieuwe werk. Tja, dat vind ik nu echt bijster spannend. Na een klein half uurtje hadden we eigenlijk wel gezien en gingen we op zoek naar iets spannenders. Dat vonden we in Darling zaal. Een 'ensemble' (??) genaamd 'Mostly Other People Do The Killing' 4 man op het podium in een zaal met stoelen waar mensen kwamen en gingen. De 4 op het podium gingen helemaal los. Wat een techniek, passie en en wat een heerlijke muziek!
Na dit geweld wilden we de volgende oudgediende toch een kans geven. BB King, levende legende, stond op het programma. Met een band waarvan de gemiddelde leeftijd 70 was kwam de grootmeester (86 volgens mij!) na een kwartier op het podium. De man moet op een stoel zitten maar bespeelt zijn instrument nog wel met verve, dachten we... Tja, de tand des tijds overleven is voor iedereen moeilijk en zo ook voor deze grootmeester. Ook dit draaide dus uit op min of meer een teleurstelling (min of meer want wat waren de verwachtingen). Echter ook hier kwam er uit onverwachte hoek redding: Robert Randolph & The Family Band! In de Congotent zat het publiek aan het begin van het optreden eerst nog op zijn stoel maar 25 minuten later dampte de hele tent op en neer. Zo veel energie van een band met Robert Randalph die de pedal steel-guitar geselde om de meest funky riffs eruit te toveren. Een zaal vol Nederlandse kaaskoppen zo los krijgen is knap en geheel terecht. Genieten!
De slotact in de grote Nile zaal was Larry Graham met zijn Grand Central Station. We hadden de beste man al een keer gezien in Watt en dat was super. Gelukkig stelde Larry ons niet teleur en funkte hij ook dit keer het dak eraf. Via een zijkant van de zaal naar binnen komen, door het publiek het podium op en tijdens het optreden ook het podium weer af het publiek in. De man ademt entertainment en speelt daarbij ook nog top! Hij heeft een goede band en weer wat te doen op het juiste moment. Het werkt!
We zijn echter wel wat eerder weggegaan bij Larry Graham want de deuren voor de zaal naar Prince gingen open. Prince dus. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. De laatste tijd speelt hij regelmatig een greatest hits show maar hij staat ook bekend om zijn jamsessies waarbij helemaal los gaat. Ahoy blijft een mooie zaal voor dit soort optredens en voor mij gevoel hadden ze de zaal zelfs iets kleiner gemaakt. Prince kwam op met band en twee zangeressen die een belangrijke rol hadden deze avond. Prince had besloten er een funkende jamsessie van te maken. Dat is aan de ene kant jammer omdat je de man toch graag zijn ronkende hitscarrousel op hoort starten maar wanneer zo'n muzikant los gaat is het wel een genot om naar te kijken en om naar te luisteren. De bijdragen van de zangeressen had de beste man echter achterwege mogen laten. Er werden flink wat covers gespeeld waaronder een gewaagde van Marvin Gaye. Op het moment dat de cover echt definitief dubieus werd trok Prince er een heerlijk gitaarsolo uit. Naar het einde van de show kwamen gelukkig toch nog de klassiekers.'Purple Rain', 'Kiss' en 'Love Bizarre'. Dan is het helemaal genieten. De man is een showman, hij speelt met het publiek wat er vol intuinde. Heerlijk!
Was iedereen dan lyrisch? Verre van dat. Ik heb na afloop veel geklaag gehoord over het geluid (leve de oordoppen) en de die-hard Prince-fans vonden het de 'allerslechtste show van Prince ooit'. Acht, het was mijn eerste ik vond het de allerbeste tot nu toe.
Conclusie, volgend jaar weer North Sea Jazz? Tja, moeilijk te zeggen. De headliners faalden voor mij bijna allemaal. Er valt in de andere en kleinere zalen echter zo veel te ontdekken. De vraag is of het dat geld waard is. Dat zullen we volgend jaar wel weer bepalen :).
De slotact in de grote Nile zaal was Larry Graham met zijn Grand Central Station. We hadden de beste man al een keer gezien in Watt en dat was super. Gelukkig stelde Larry ons niet teleur en funkte hij ook dit keer het dak eraf. Via een zijkant van de zaal naar binnen komen, door het publiek het podium op en tijdens het optreden ook het podium weer af het publiek in. De man ademt entertainment en speelt daarbij ook nog top! Hij heeft een goede band en weer wat te doen op het juiste moment. Het werkt!
We zijn echter wel wat eerder weggegaan bij Larry Graham want de deuren voor de zaal naar Prince gingen open. Prince dus. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. De laatste tijd speelt hij regelmatig een greatest hits show maar hij staat ook bekend om zijn jamsessies waarbij helemaal los gaat. Ahoy blijft een mooie zaal voor dit soort optredens en voor mij gevoel hadden ze de zaal zelfs iets kleiner gemaakt. Prince kwam op met band en twee zangeressen die een belangrijke rol hadden deze avond. Prince had besloten er een funkende jamsessie van te maken. Dat is aan de ene kant jammer omdat je de man toch graag zijn ronkende hitscarrousel op hoort starten maar wanneer zo'n muzikant los gaat is het wel een genot om naar te kijken en om naar te luisteren. De bijdragen van de zangeressen had de beste man echter achterwege mogen laten. Er werden flink wat covers gespeeld waaronder een gewaagde van Marvin Gaye. Op het moment dat de cover echt definitief dubieus werd trok Prince er een heerlijk gitaarsolo uit. Naar het einde van de show kwamen gelukkig toch nog de klassiekers.'Purple Rain', 'Kiss' en 'Love Bizarre'. Dan is het helemaal genieten. De man is een showman, hij speelt met het publiek wat er vol intuinde. Heerlijk!
Was iedereen dan lyrisch? Verre van dat. Ik heb na afloop veel geklaag gehoord over het geluid (leve de oordoppen) en de die-hard Prince-fans vonden het de 'allerslechtste show van Prince ooit'. Acht, het was mijn eerste ik vond het de allerbeste tot nu toe.
Conclusie, volgend jaar weer North Sea Jazz? Tja, moeilijk te zeggen. De headliners faalden voor mij bijna allemaal. Er valt in de andere en kleinere zalen echter zo veel te ontdekken. De vraag is of het dat geld waard is. Dat zullen we volgend jaar wel weer bepalen :).
zondag 26 juni 2011
De Plaat En Zijn Verhaal Editie 19
Vanavond een producersduo uit de jaren '90, een van de meest succesvolle in de mainstream dancescene. Denk aan wat nu David Guetta en Bob Sinclar klaarspelen om aan de lopende band hitpotentiele producties af te leveren.
De heren achter dit succesvolle duo zijn David Cole en Robert Clivilles, beter bekend als Clivilles & Cole met hun bekende CC-Music Factory producties half jaren '90.
David Cole is van oorsprong keyboardplayer, musicus en DJ en ontmoette zijn maatje in de jaren '70 en debuteerde met hem als 2 Peurto Ricans, A Blackman, And A Dominican met Do It Properly. Spijtig genoeg overleed David in 1995 aan de gevolgen van hersenvliesontsteking. Na het overlijden van David was het ook gelijk gedaan met de carriere van Robert. Hun repertoire liegt er echter niet om, ca. 200 producties, remixes en edits zijn hun muzikale erfenis welke zij aan menig mainstream dance of ook wel eurohouse liefhebber hebben achtergelaten.
De track van vanavond kende ik al heel lang van een bootleg. Deze bootleg kocht ik toendertijd, ik meen in 1994, bij Riverside Records in Gorinchem waar Dick de Groot eigenaar was, helaas ging deze enige echte dance platenwinkel welke Gorinchem ooit gekend heeft al na enkele jaren ter ziele. Maar goed, de bootleg werd mij door Dick getipt, helaas stonden er geen uitvoerende artiesten en tracks benoemd dus bleef de uitvoerend artiest en de titel voor mij lang onbekend. Het heeft tot de intrede van Discogs op internet moeten duren voordat ik ontdekte wie deze geniale muzikale track met aanstekelijke melodielijn vol euforie en blijdschap had gemaakt en hoe het nummer heette.
De uitvoerend artiest is Lisa Lisa & Cult Jam met hun Full Force crew, titel Let The Beat Hit 'Em in de LL W/ Love RC Mix uit 1991.
Inmiddels heb ik de originele versie via de platenbeurs weten te bemachtigen.
Luister naar in mijn mening een van de beste muzikale pronkstukjes van het legendarische producersduo Clivilles & Cole. En tot de volgende Plaat en Zijn Verhaal.
De heren achter dit succesvolle duo zijn David Cole en Robert Clivilles, beter bekend als Clivilles & Cole met hun bekende CC-Music Factory producties half jaren '90.
David Cole is van oorsprong keyboardplayer, musicus en DJ en ontmoette zijn maatje in de jaren '70 en debuteerde met hem als 2 Peurto Ricans, A Blackman, And A Dominican met Do It Properly. Spijtig genoeg overleed David in 1995 aan de gevolgen van hersenvliesontsteking. Na het overlijden van David was het ook gelijk gedaan met de carriere van Robert. Hun repertoire liegt er echter niet om, ca. 200 producties, remixes en edits zijn hun muzikale erfenis welke zij aan menig mainstream dance of ook wel eurohouse liefhebber hebben achtergelaten.
De track van vanavond kende ik al heel lang van een bootleg. Deze bootleg kocht ik toendertijd, ik meen in 1994, bij Riverside Records in Gorinchem waar Dick de Groot eigenaar was, helaas ging deze enige echte dance platenwinkel welke Gorinchem ooit gekend heeft al na enkele jaren ter ziele. Maar goed, de bootleg werd mij door Dick getipt, helaas stonden er geen uitvoerende artiesten en tracks benoemd dus bleef de uitvoerend artiest en de titel voor mij lang onbekend. Het heeft tot de intrede van Discogs op internet moeten duren voordat ik ontdekte wie deze geniale muzikale track met aanstekelijke melodielijn vol euforie en blijdschap had gemaakt en hoe het nummer heette.
De uitvoerend artiest is Lisa Lisa & Cult Jam met hun Full Force crew, titel Let The Beat Hit 'Em in de LL W/ Love RC Mix uit 1991.
Inmiddels heb ik de originele versie via de platenbeurs weten te bemachtigen.
Luister naar in mijn mening een van de beste muzikale pronkstukjes van het legendarische producersduo Clivilles & Cole. En tot de volgende Plaat en Zijn Verhaal.
De Plaat En Zijn Verhaal Editie 18
Vanavond een plaat en zijn verhaal op basis van een heuse coalitie.
Een coalitie tussen 2 volwassen en gevestigde substromingen binnen de housescene.
We hebben het hier over Breakbeat vs. Drum 'n' Bass.
Een samenwerking bovendien tussen 2 mastodonten binnen hun eigen muziekstroming, 2 helden dus.
De 1 geboren op 28 december 1965 in Wolverhampton, UK. Van oudsher graffiti artiest en later labeldesigner voor Reinforced Records. Van dit label werd hij A&R-man en begon vervolgens in 1994 met eigen muziekproducties. Deze man is vooral bekend door zijn voorkomen, vooral als hij begint te lachen. Zijn gouden tanden kun je nl. niet missen en worden al snel zijn trademark. De man heet Clifford Joseph Price, bij velen beter bekend als Goldie.
Met zijn beroemde en geprezen label Metalheadz en gelijknamige clubavond heeft Goldie veel fuore gemaakt. Naast DJ en producer heeft Goldie meegespeeld in Thw World Is Not Enough en in Eastenders, zelfs in Big Brother.
De andere grootheid is een samenwerkingsverband tussen 3 heren, Steve McClare alias Monk, David Christophere alias Confucius en Steve Eachon alias Bunny, samen beter bekend als Rabbit In The Moon, een legendarische breakbeat formatie, beducht door hun sterke studioproducties en berucht door hun chaotische live optredens.
In 1994 hadden de heren een samenzijn en Goldie wilde dolgraag een samenwerking. De plaat werd uiteindelijk gedoopt: Goldie vs. Rabbit In The Moon met remixes van de track Inner City Life.
De versie welke ik vanavond ga laten horen is het 11.20 min. durende muzikale epos genaamd Inner City Life met de Rabbit In The Moon's Vocalic City Mix.
Bijna vanzelfsprekend werd deze plaat me getipt door Jurgen van Rare Records, het is nog steeds 1 van de beste breakbeatplaten uit mijn collectie.
Een coalitie tussen 2 volwassen en gevestigde substromingen binnen de housescene.
We hebben het hier over Breakbeat vs. Drum 'n' Bass.
Een samenwerking bovendien tussen 2 mastodonten binnen hun eigen muziekstroming, 2 helden dus.
De 1 geboren op 28 december 1965 in Wolverhampton, UK. Van oudsher graffiti artiest en later labeldesigner voor Reinforced Records. Van dit label werd hij A&R-man en begon vervolgens in 1994 met eigen muziekproducties. Deze man is vooral bekend door zijn voorkomen, vooral als hij begint te lachen. Zijn gouden tanden kun je nl. niet missen en worden al snel zijn trademark. De man heet Clifford Joseph Price, bij velen beter bekend als Goldie.
Met zijn beroemde en geprezen label Metalheadz en gelijknamige clubavond heeft Goldie veel fuore gemaakt. Naast DJ en producer heeft Goldie meegespeeld in Thw World Is Not Enough en in Eastenders, zelfs in Big Brother.
De andere grootheid is een samenwerkingsverband tussen 3 heren, Steve McClare alias Monk, David Christophere alias Confucius en Steve Eachon alias Bunny, samen beter bekend als Rabbit In The Moon, een legendarische breakbeat formatie, beducht door hun sterke studioproducties en berucht door hun chaotische live optredens.
In 1994 hadden de heren een samenzijn en Goldie wilde dolgraag een samenwerking. De plaat werd uiteindelijk gedoopt: Goldie vs. Rabbit In The Moon met remixes van de track Inner City Life.
De versie welke ik vanavond ga laten horen is het 11.20 min. durende muzikale epos genaamd Inner City Life met de Rabbit In The Moon's Vocalic City Mix.
Bijna vanzelfsprekend werd deze plaat me getipt door Jurgen van Rare Records, het is nog steeds 1 van de beste breakbeatplaten uit mijn collectie.
maandag 20 juni 2011
Pinkpop 2011
Bestaat het ultieme festivalmoment. Het moment dat je doorhebt dat je bij iets unieks bent? Na dit weekend zeg ik volmondig: Ja!
Pinkpop 2011 had een affiche met mooie headliners en, volgens kenners, een wat magerder totaal programma. Om een mooie plek op camping A te bemachtigen trokken we in alle vroegte naar Landgraaf toe.
Zaterdag 11 juni
Gezien: De Staat, Elbow, Selah Sue, Coldplay
De eerste is op Pinkpop meestal een dag om warm te worden, om in de stemming te komen en om je tent op te zetten. Deze zaterdag opende echter met een knal, een rauwe, trage, vunzige knal namelijk: De Staat. We hebben de mannen nu een aantal keer gezien maar zo op het grote podium ziet het er toch weer anders uit. De show was goed maar ik vraag me af of deze verder op het veld ook zo binnen kwam.
Na De Staat was het eigenlijk 'wachten' op Elbow. We hebben de Manic Street Preachers van een afstandje bekeken (klonk lekker) maar verder was er weinig dat de aandacht trok. Elbow daarentegen betekende een eerste hoogtepunt van het festival. We hadden eerder op Werchter al gezien dat een groot veld en een groot podium geen probleem is voor de band met de kleine liedjes maar dit optreden was bijzonder goed. 8 nummers slechts maar ze werden stuk voor stuk fantastisch gespeeld en wat een stem heeft Guy Garvey toch. Top!
Na Elbow was het de beurt aan Coldplay, het veelbesproken optreden van Coldplay (geld, voorwaarden). Er is ook een nieuwe plaat en dat was voor mij nogal schrikken (die sample....). De verwachtingen waren dus hooggespannen. Toen na een kleine vertraging (wachten tot de zon zakt) de band opkwam explodeerde het veld. En terecht. Het optreden was goed. Er zat tempo in, veel nieuwe nummers (sommige lekker, andere nog een keer luisteren), oude nummers kwamen ook langs (Scientist!) en Chris Martin was in vorm! Het werd echter geen legendarisch optreden (daar heb je een Michael Jackson cover voor nodig zoals op Werchter).
Conclusie: een fijne dag, het weer zat mee, Elbow was groots en Coldplay heel goed.
Zondag 12 juni
Gezien: Hurts, Tim Knol, Cage The Elephant, Wolfmother, Graffiti6, Bloody Beetroots (Deathcrew 77), Kings of Leon
Zondag stond eigenlijk in het teken van 1 optreden: dat van de Bloody Beetroots.
Voor het zover was stond er echter een bijzonder fijn programma klaar. Hurts was de eerste verrassing van de dag. De Petshop Boys maar dan gotisch. Grootste nummers met strijkers en operazangers. Heel interessant om te horen en goed gebracht. Deze muziek moet je misschien horen in een donkere tent maar zo op het veld als opener van de dag was het goed te doen.
Tim Knol was de volgende die het grote podium betrad. Een groot podium voor een 'kleine' jongen (hoewel). Zijn liedje lenen zich ervoor om in een mooie zaal gespeeld te worden en de band was niet voornemens om het anders dan anders aan te gaan pakken. Het optreden stond echter als een huis. Tim Knol heeft dan ook een stel muzikanten die er mogen wezen en de liedjes blijken wonderbaarlijk goed over te komen, ook op een groot veld. Tel daar bij op het zonnetje wat uitbundig aan het schijnen was.
Het volgende hoogtepunt kwam van de 3FM stage. Graffiti6 heeft nog niet genoeg liedjes om een optreden lang te overtuigen maar wanneer 'Stare Into The Sun' wordt gespeeld met een heerlijk zomerzon in de lucht en een biertje in de hand dan weet je dat het zo'n mooi festivalmoment is.
Dat White Lies op het podium hebben gestaan was voor ons slechts een formaliteit. Het ging om de tent! Daar moesten we op tijd zijn en staan want Bloody Beetroots gingen spelen. Een uur lang helemaal naar de klote gaan. Niets meer maar zeker ook niets minder. Verwacht geen opbouw, of stukken die de diepte in gaan nee ze houden zelfs geen rekening met het publiek. Het is gewoon een uur lang raggen. Zie bijgevoegd filmpje :).
Dat na het dampende optreden van Bloody Beetroots de Kings Of Leon aan mochten treden op het hoofdpodium is voor ons ook slechts voor de statistieken geweest. Uiteraard is het tof om 'Sex On Fire' door een heel veld geschreeuwd te horen worden maar ik krijg (nog) niet echt het Zwitserleven gevoel van Kings Of Leon Live.
Maandag 13 juni
Gezien: Dazzled Kid, Two Door Cinema Club, Go Back To The Zoo, The Gaslight Anthem, Band Of Horses, Deadmau5, Foo Fighters
De maandag, van origine de hoofddag van Pinkpop. Na een dampende avond in de tent op camping B waren er toch wat lichte opstartproblemen en zo goed vinden we Scouting for Girls nu ook weer niet. Nee dan Dazzled Kid. In de tent zag het er goed uit. De show begon wat voorzichtig. Je moet van Tjeerd Bomhof houden, je kan hem namelijk ook ontzettend irritant vinden. Het eerste gedeelte van de show moest hij nog een beetje op gang komen maar toen hij eenmaal de smaak te pakken had werd het een goede show. Sowieso stond er een topband op het podium. Een heerlijk begin dus.
Na Dazzled Kid kwam er een blokje op het hoofdpodium. Allereerst Two Door Cinema Club. Heerlijk niets aan de hand electropop die zeker aansloeg op dit moment van de dag. Een voorzichtig zonnetje brak door. Go Back To The Zoo had groots uitgepakt voor hun 'moment of fame'. Een opblaasbare olifant, een mooi doek en leuke pakjes. Bij de eerste knaller (letterlijk en figuurlijk) werd al duidelijk: dit wordt top. Dat werd het ook. Toen halverwege de grote gorilla werd opgeblazen was het feest compleet. Deze band heeft inmiddels al flink wat nummers die aanslaan bij een groot publiek en die ook goed kunnen spelen. Erg fijn!
Go Back To The Zoo heb ik echter wel iets eerder verlaten aangezien 'mijn' bandje speelde. The Gaslight Anthem. De amerikanen stonden helaas op het 3fm podium (die moeten echt op main) maar al snel werd duidelijk dat het deze mannen niet uitmaakt waar ze staan. Wanneer is echter wel een probleempje. De zanger moest even op gang komen (tenminste, z'n stem). Eenmaal op gang was er geen stoppen aan. Een aantal nummers van de laatste plaat (vind ik iets minder sterk) maar gelukkig ook veel nummer van The 59 Sound.
Na The Gaslight Anthem kwam er een blokje tent. Allereerst Band of Horses. Conclusie: Top! Ik had er eerlijk gezegd weinig van verwacht. Het is wat verstilde, moeilijkere muziek en hoe gaat dat zich houden aan het einde van het festival. Gelukkig is de tent wel de perfecte locatie voor dergelijke bands en de heren waren op stoom. The Funeral blijft een goede single en ook de andere nummers werden goed gespeeld. Fijne boeking! Na de 'verantwoorde' muziek van Band Of Horses naar Deadmau5. Ik ga eerlijk zijn. Deadmau5 ken ik van die fijne singele Faxing Berlin en van een aantal toffe remixen. Ik had het hele weekend al wel een paar t-shirts langs zien komen maar dat de beste man zo populair was. De tent stond ruim van te voren al helemaal vol en het podium zag er spectaculair uit. Spektakel dat werd het. Wat een show en wat een energie! Alle nummer werden (voor zover mogelijk) meegezongen en gesprongen. Bijgevoegde video geeft een impressie van hoe tof het was. Echt een waardige afsluiter van de tent en eigenlijk verdient dance op Pinkpop veel meer ruimte maar ja, Ome Jan blijft het een 'rock'festival vinden..
Om dat kracht bij te zetten had hij DE rockband van het moment als afsluiter geboekt. Foo Fighters. Eerder al op Pinkpop gezien en daar was ik erg van onder de indruk. Nu ik hun platen beter kende keek ik nog meer uit naar het optreden. Naar buiten lopend begon het te regenen. Normaal gesproken een domper maar nu paste het wel bij de sfeer en het moment. Iedereen voelde dat. Dave Grohl is een frontman met charisma en veel ervaring maar hij heeft ook een topband om zich heen verzameld. Tot slot hebben ze nog een partij met goeie platen om eng van te worden. Dit alles tesamen maakt een van de beste optredens waar ik ooit bij ben geweest. Een veld vol enthousiastelingen en een band die er zin in heeft. Wanneer er dan ook nog een regenboog langs komt dan krijg je dit: het ultieme festivalmoment!
Conclusie: een topweekend, het weer zat mee, een aantal zeer goede optredens gezien en veel lol gemaakt uiteraard (de tent op de camping is altijd een aanrader). Voor volgend jaar kijken we echter gewoon weer wat het programma is. Werchter startte 'minder' met de headliners maar het programma wat daarna kwam was wel beter (bijna veel beter zelfs). Maar goed, dat is volgend jaar pas :) voor nu: Thanks!
Pinkpop 2011 had een affiche met mooie headliners en, volgens kenners, een wat magerder totaal programma. Om een mooie plek op camping A te bemachtigen trokken we in alle vroegte naar Landgraaf toe.
Zaterdag 11 juni
Gezien: De Staat, Elbow, Selah Sue, Coldplay
De eerste is op Pinkpop meestal een dag om warm te worden, om in de stemming te komen en om je tent op te zetten. Deze zaterdag opende echter met een knal, een rauwe, trage, vunzige knal namelijk: De Staat. We hebben de mannen nu een aantal keer gezien maar zo op het grote podium ziet het er toch weer anders uit. De show was goed maar ik vraag me af of deze verder op het veld ook zo binnen kwam.
Na De Staat was het eigenlijk 'wachten' op Elbow. We hebben de Manic Street Preachers van een afstandje bekeken (klonk lekker) maar verder was er weinig dat de aandacht trok. Elbow daarentegen betekende een eerste hoogtepunt van het festival. We hadden eerder op Werchter al gezien dat een groot veld en een groot podium geen probleem is voor de band met de kleine liedjes maar dit optreden was bijzonder goed. 8 nummers slechts maar ze werden stuk voor stuk fantastisch gespeeld en wat een stem heeft Guy Garvey toch. Top!
Na Elbow was het de beurt aan Coldplay, het veelbesproken optreden van Coldplay (geld, voorwaarden). Er is ook een nieuwe plaat en dat was voor mij nogal schrikken (die sample....). De verwachtingen waren dus hooggespannen. Toen na een kleine vertraging (wachten tot de zon zakt) de band opkwam explodeerde het veld. En terecht. Het optreden was goed. Er zat tempo in, veel nieuwe nummers (sommige lekker, andere nog een keer luisteren), oude nummers kwamen ook langs (Scientist!) en Chris Martin was in vorm! Het werd echter geen legendarisch optreden (daar heb je een Michael Jackson cover voor nodig zoals op Werchter).
Conclusie: een fijne dag, het weer zat mee, Elbow was groots en Coldplay heel goed.
Zondag 12 juni
Gezien: Hurts, Tim Knol, Cage The Elephant, Wolfmother, Graffiti6, Bloody Beetroots (Deathcrew 77), Kings of Leon
Zondag stond eigenlijk in het teken van 1 optreden: dat van de Bloody Beetroots.
Voor het zover was stond er echter een bijzonder fijn programma klaar. Hurts was de eerste verrassing van de dag. De Petshop Boys maar dan gotisch. Grootste nummers met strijkers en operazangers. Heel interessant om te horen en goed gebracht. Deze muziek moet je misschien horen in een donkere tent maar zo op het veld als opener van de dag was het goed te doen.
Tim Knol was de volgende die het grote podium betrad. Een groot podium voor een 'kleine' jongen (hoewel). Zijn liedje lenen zich ervoor om in een mooie zaal gespeeld te worden en de band was niet voornemens om het anders dan anders aan te gaan pakken. Het optreden stond echter als een huis. Tim Knol heeft dan ook een stel muzikanten die er mogen wezen en de liedjes blijken wonderbaarlijk goed over te komen, ook op een groot veld. Tel daar bij op het zonnetje wat uitbundig aan het schijnen was.
Het volgende hoogtepunt kwam van de 3FM stage. Graffiti6 heeft nog niet genoeg liedjes om een optreden lang te overtuigen maar wanneer 'Stare Into The Sun' wordt gespeeld met een heerlijk zomerzon in de lucht en een biertje in de hand dan weet je dat het zo'n mooi festivalmoment is.
Dat White Lies op het podium hebben gestaan was voor ons slechts een formaliteit. Het ging om de tent! Daar moesten we op tijd zijn en staan want Bloody Beetroots gingen spelen. Een uur lang helemaal naar de klote gaan. Niets meer maar zeker ook niets minder. Verwacht geen opbouw, of stukken die de diepte in gaan nee ze houden zelfs geen rekening met het publiek. Het is gewoon een uur lang raggen. Zie bijgevoegd filmpje :).
Dat na het dampende optreden van Bloody Beetroots de Kings Of Leon aan mochten treden op het hoofdpodium is voor ons ook slechts voor de statistieken geweest. Uiteraard is het tof om 'Sex On Fire' door een heel veld geschreeuwd te horen worden maar ik krijg (nog) niet echt het Zwitserleven gevoel van Kings Of Leon Live.
Maandag 13 juni
Gezien: Dazzled Kid, Two Door Cinema Club, Go Back To The Zoo, The Gaslight Anthem, Band Of Horses, Deadmau5, Foo Fighters
De maandag, van origine de hoofddag van Pinkpop. Na een dampende avond in de tent op camping B waren er toch wat lichte opstartproblemen en zo goed vinden we Scouting for Girls nu ook weer niet. Nee dan Dazzled Kid. In de tent zag het er goed uit. De show begon wat voorzichtig. Je moet van Tjeerd Bomhof houden, je kan hem namelijk ook ontzettend irritant vinden. Het eerste gedeelte van de show moest hij nog een beetje op gang komen maar toen hij eenmaal de smaak te pakken had werd het een goede show. Sowieso stond er een topband op het podium. Een heerlijk begin dus.
Na Dazzled Kid kwam er een blokje op het hoofdpodium. Allereerst Two Door Cinema Club. Heerlijk niets aan de hand electropop die zeker aansloeg op dit moment van de dag. Een voorzichtig zonnetje brak door. Go Back To The Zoo had groots uitgepakt voor hun 'moment of fame'. Een opblaasbare olifant, een mooi doek en leuke pakjes. Bij de eerste knaller (letterlijk en figuurlijk) werd al duidelijk: dit wordt top. Dat werd het ook. Toen halverwege de grote gorilla werd opgeblazen was het feest compleet. Deze band heeft inmiddels al flink wat nummers die aanslaan bij een groot publiek en die ook goed kunnen spelen. Erg fijn!
Go Back To The Zoo heb ik echter wel iets eerder verlaten aangezien 'mijn' bandje speelde. The Gaslight Anthem. De amerikanen stonden helaas op het 3fm podium (die moeten echt op main) maar al snel werd duidelijk dat het deze mannen niet uitmaakt waar ze staan. Wanneer is echter wel een probleempje. De zanger moest even op gang komen (tenminste, z'n stem). Eenmaal op gang was er geen stoppen aan. Een aantal nummers van de laatste plaat (vind ik iets minder sterk) maar gelukkig ook veel nummer van The 59 Sound.
Na The Gaslight Anthem kwam er een blokje tent. Allereerst Band of Horses. Conclusie: Top! Ik had er eerlijk gezegd weinig van verwacht. Het is wat verstilde, moeilijkere muziek en hoe gaat dat zich houden aan het einde van het festival. Gelukkig is de tent wel de perfecte locatie voor dergelijke bands en de heren waren op stoom. The Funeral blijft een goede single en ook de andere nummers werden goed gespeeld. Fijne boeking! Na de 'verantwoorde' muziek van Band Of Horses naar Deadmau5. Ik ga eerlijk zijn. Deadmau5 ken ik van die fijne singele Faxing Berlin en van een aantal toffe remixen. Ik had het hele weekend al wel een paar t-shirts langs zien komen maar dat de beste man zo populair was. De tent stond ruim van te voren al helemaal vol en het podium zag er spectaculair uit. Spektakel dat werd het. Wat een show en wat een energie! Alle nummer werden (voor zover mogelijk) meegezongen en gesprongen. Bijgevoegde video geeft een impressie van hoe tof het was. Echt een waardige afsluiter van de tent en eigenlijk verdient dance op Pinkpop veel meer ruimte maar ja, Ome Jan blijft het een 'rock'festival vinden..
Om dat kracht bij te zetten had hij DE rockband van het moment als afsluiter geboekt. Foo Fighters. Eerder al op Pinkpop gezien en daar was ik erg van onder de indruk. Nu ik hun platen beter kende keek ik nog meer uit naar het optreden. Naar buiten lopend begon het te regenen. Normaal gesproken een domper maar nu paste het wel bij de sfeer en het moment. Iedereen voelde dat. Dave Grohl is een frontman met charisma en veel ervaring maar hij heeft ook een topband om zich heen verzameld. Tot slot hebben ze nog een partij met goeie platen om eng van te worden. Dit alles tesamen maakt een van de beste optredens waar ik ooit bij ben geweest. Een veld vol enthousiastelingen en een band die er zin in heeft. Wanneer er dan ook nog een regenboog langs komt dan krijg je dit: het ultieme festivalmoment!
Conclusie: een topweekend, het weer zat mee, een aantal zeer goede optredens gezien en veel lol gemaakt uiteraard (de tent op de camping is altijd een aanrader). Voor volgend jaar kijken we echter gewoon weer wat het programma is. Werchter startte 'minder' met de headliners maar het programma wat daarna kwam was wel beter (bijna veel beter zelfs). Maar goed, dat is volgend jaar pas :) voor nu: Thanks!
zondag 29 mei 2011
DJ-Contest Gorinchemse Zomerfeesten
Het is al weer een tijdje geleden dat we wat hebben gepost op dit blog. Deze post is niet zo lang maar het is een fijne tip. Van 9 tot en met 14 augustus zijn er de Zomerfeesten in Gorinchem. Sinds een paar jaar wordt hier ook een dansavond geprogrammeerd, dat is sowieso een goede zaak. Nu is er ook een DJ-contest uitgeschreven voor het openingsuur (van 19:00 tot 20:00 uur). Er is een website waar je kunt stemmen op je favoriete dj. Zoals te verwachten zijn de setjes die erop staan niet heel spannend en is het vooral (sneaker)house wat de klok slaat maar het is tof om te zien hoeveel mensen er draaien.
Check de site hier!
Check de site hier!
zaterdag 30 april 2011
Dance in Hardinxveld
Daar zitten we dan, zaterdagochtend 02:40 en we hebben net de allereerste dansavond in de feesttent in Hardinxveld-Giessendam achter de rug. Ruim 1100 dames en heren gingen los op dampende beats van Merain, Leo Leandro, The Blender Act, Vigro, Easyrider en DJ Tony Star met z'n mc Matsoe Matsoe.
Jarenlang heerste de skihut in de feesttent en nu was er een hele avond niets anders te horen dan elektronische dansmuziek. Hoe kijk je dan terug op zo'n avond. In het begin van de avond ben je nog huiverig voor de reactie van het publiek. Gaan ze het wel leuk vinden, gaat er gedanst worden en hoeveel mensen zijn er überhaupt. Niets is echter minder waar. 1100 mensen weten de weg naar de tent te vinden. Merain en Leo Leandro openen met een heerlijke set waarbij nieuwe tunes en klassiekers hand in hand gaan. 'Punk' van Ferry Corsten in de remix is mijn persoonlijke hoogtepunt. Ze sluiten af in een zeer goed gevulde tent die enthousiast reageert! Daar draai je voor.
Daarna, The Blenderact, eerlijk is eerlijk, mijn grote blindspot voor het begin van deze avond. Ik was erg benieuwd wat die jongens gingen doen. Na een voorzichtig begin gooiden ze alle remmen los en braken de tent af. Een tent die ook volop meedeed en de diepe shit van deze gasten (geef toe, dubstep in de tent?) gewoon trok. Hulde, hulde, hulde.
Daarna de ster van de avond. DJ Tony Star a.k.a. Sterretje die zijn maatje Matsoe Matsoe had meegenomen. De mannen kunnen een feestje bouwen. Ze weten het publiek te bespelen en ze weten dat ze met hun kop op tv zijn geweest. Complimenten.
Wij mochten afsluiten. Toen die Tony opkwam en zei dat hij 90 minuten ging draaien en er dus maar 30 minuten voor ons overbleven was ik wel een beetje zuur. Uiteindelijk hebben we 5 minuten van hem gepikt en zijn we 5 minuutjes langer doorgegaan. Wat een kick zeg draaien voor zoveel mensen. Na de laatste plaat van de Haagse heren zag je een gedeelte van het publiek naar achteren gaan maar daar kwam dan ook een gedeelte voor terug. De oude garde wist wat we gingen doen en dat hebben we dan ook gedaan. Ouwe knallers, wat nieuwer spul. Het was echt een topavond en wat gaat het snel die tijd.
Dan de conclusie: jaren geleden zijn we al bezig geweest om een echte dansavond in de feesttent te organiseren. Toen kwam het er niet van. Nu wel en ik denk dat we met z'n allen trots mogen zijn op het resultaat. Een diverse avond, met veel goede muziek en heel veel goede reacties. Hopelijk pakt de organisatie het op en mogen we volgend jaar weer een mooie avond neerzetten.
Dit pakken ze in ieder geval niet meer af!
Iedereen die er was: Bedankt!
Jarenlang heerste de skihut in de feesttent en nu was er een hele avond niets anders te horen dan elektronische dansmuziek. Hoe kijk je dan terug op zo'n avond. In het begin van de avond ben je nog huiverig voor de reactie van het publiek. Gaan ze het wel leuk vinden, gaat er gedanst worden en hoeveel mensen zijn er überhaupt. Niets is echter minder waar. 1100 mensen weten de weg naar de tent te vinden. Merain en Leo Leandro openen met een heerlijke set waarbij nieuwe tunes en klassiekers hand in hand gaan. 'Punk' van Ferry Corsten in de remix is mijn persoonlijke hoogtepunt. Ze sluiten af in een zeer goed gevulde tent die enthousiast reageert! Daar draai je voor.
Daarna, The Blenderact, eerlijk is eerlijk, mijn grote blindspot voor het begin van deze avond. Ik was erg benieuwd wat die jongens gingen doen. Na een voorzichtig begin gooiden ze alle remmen los en braken de tent af. Een tent die ook volop meedeed en de diepe shit van deze gasten (geef toe, dubstep in de tent?) gewoon trok. Hulde, hulde, hulde.
Daarna de ster van de avond. DJ Tony Star a.k.a. Sterretje die zijn maatje Matsoe Matsoe had meegenomen. De mannen kunnen een feestje bouwen. Ze weten het publiek te bespelen en ze weten dat ze met hun kop op tv zijn geweest. Complimenten.
Wij mochten afsluiten. Toen die Tony opkwam en zei dat hij 90 minuten ging draaien en er dus maar 30 minuten voor ons overbleven was ik wel een beetje zuur. Uiteindelijk hebben we 5 minuten van hem gepikt en zijn we 5 minuutjes langer doorgegaan. Wat een kick zeg draaien voor zoveel mensen. Na de laatste plaat van de Haagse heren zag je een gedeelte van het publiek naar achteren gaan maar daar kwam dan ook een gedeelte voor terug. De oude garde wist wat we gingen doen en dat hebben we dan ook gedaan. Ouwe knallers, wat nieuwer spul. Het was echt een topavond en wat gaat het snel die tijd.
Dan de conclusie: jaren geleden zijn we al bezig geweest om een echte dansavond in de feesttent te organiseren. Toen kwam het er niet van. Nu wel en ik denk dat we met z'n allen trots mogen zijn op het resultaat. Een diverse avond, met veel goede muziek en heel veel goede reacties. Hopelijk pakt de organisatie het op en mogen we volgend jaar weer een mooie avond neerzetten.
Dit pakken ze in ieder geval niet meer af!
Iedereen die er was: Bedankt!
zondag 10 april 2011
De definitie van smaak!
Uiteraard, ik ben een man met een mening. Waarvoor heb je anders een blog. Dit weekend kwam ik op drie verschillende sites nogal cynische, neerbuigende en zure stukken tegen over de hedendaagse (pop)muziek. Ik vroeg me echter af of ik wilde/moest reageren. Ik zet de situatie in ieder geval even uiteen.
Allereerst op Discogs.com. De site waar ik mijn muziekcollectie bijhoud. Een database die door de gebruikers wordt bijgehouden. Deze site heeft ook een forum waar een levendige discussie was over de dit weekend gehouden platenbeurs in Utrecht. Deze discussie ging al snel weer naar een welles/nietes discussie over de hedendaagse 'scene'. Een zekere Lennart-Amsterdam, die zoals hij zelf zegt house en techno door elkaar draait, is pessimistisch over een aantal zaken. Hij komt met de volgende punten:
-kwaliteit komt niet vanzelf meer bovendrijven (voordat je het weet zijn er al weer duizenden nieuwe digitale releases)
-door het enorme aanbod nemen veel mensen en dj's niet meer de tijd om echt goed te luisteren en te zoeken waardoor teveel goede en originele muziek niet meer de aandacht krijgt die het verdient
-doordat het zo makkelijk is om tegenwoordig iets uit te brengen of te krijgen (gratis te downloaden) ligt de lat veels te laag
-de dj-scene is nu echt grotendeels kapot,voor jou niet 10 anderen maar 10.000 anderen. Als je uberhaupt al de gelegenheid hebt om een keer te draaien dan is het doorgaans een uurtje op de meeste feesten/clubs in NL
-voor de meeste partijen in de muziekwereld is er tegenwoordig weinig of niets meer te halen qua opbrengsten: of het nu om party-organisator,een dj of winkelier gaat ...
In de verdere discussie vindt hij alleen maar medestanders en heb ik me in de discussie stilgehouden.
Stuk nummer 2 staat op de (vernieuwde) website van Oor. Afgelopen vrijdag ben ik naar James Blake geweest in de Schouwburg in Rotterdam. Ik was persoonlijk enorm onder de indruk van dat optreden en met mij de hele zaal maar de recensent van Oor denkt daar toch anders over. Nu kan ik me dat bij James Blake wel een beetje voorstellen. De man is een hype en traditionele journalisten hebben nogal eens moeite met hypes die ze niet zelf in de wereld hebben geholpen. Echter, om een uitgebouwde versie van de hit 'Limit To Your Love' te betitelen als 'kinderdubstep' gaat me toch echt te ver.
Als klapstuk kom ik vandaag ook nog het artikel tegen van Arjan Terpstra. De man verklaard popmuziek dood. Hij ziet geen ontwikkeling meer, ziet alles gerecycled worden en de hedendaagse bands en artiesten kunnen hem niet bekoren. Kortom, een zuur artikel.
Hoewel, een zuur artikel is natuurlijk wel kort door de bocht. Ik ben het niet eens met alle drie de schrijvers en zou deze dan ook direct als zuur kunnen betitelen. Wat ik me echter afvraag is waar dit cynisme en deze 'zuurheid' vandaan komt. Terpstra doet de opkomst en ontwikkeling van Nederhop en een stroming als dubstep in één zin af als iets onbelangrijk. Eyal van der Reep & Jasper van Vugt duiden de dynamiek in het optreden van James Blake als 'kinderdubstep' en onze liefhebber op Discogs wordt horendol door de vele releases en ziet graag de goede oude tijd van de mastodonten van labels terugkomen die gedoseerd platen uitbrengen.
Ik geniet juist van deze tijd, er is zoveel goede muziek, zoveel kruisbestuivingen. Uiteraard is er kaf en is er koren maar er is nu zoveel mogelijk. Alle hokjes lijken geslecht. Vooral de zuurheid van Terpstra pakt mij hard. De man lijkt geen plezier meer te hebben in muziek. Mooie dingen als Flying Lotus, Burial, Radiohead, The Middle East lijken aan hem voorbij te gaan. 'Vroeger was alles beter.' Wat een hekel heb ik aan die zin zeg. Er is toen goede muziek gemaakt maar er komt nu ook zoveel goede muziek uit. De Beatles hebben ook hun liedjes gejat en werden verfoeid door de bestaande scene. Ik kom er niet bij.
Via Twitter kreeg ik een mooie reactie:'Ga jij serieus reageren op een cynische journalist die alles kapot relativeert en is vergeten dat je vooral van muziek moet genieten?'. Die raakt de spijker op zijn kop. Eigenlijk moet je jezelf er niets aantrekken. Maar toch, die mensen hebben het over de muziek waar ik nu zoveel van houd. Ik zou ze mee willen nemen naar de diamanten die over de hele wereld liggen maar ik ben bang dat het voor hun niets meer uitmaakt. Hulp is welkom
Ik overdenk nog een reactie en 'laaf' me voorlopig nog aan het fantastische optreden wat James Blake gaf in Rotterdam.
Allereerst op Discogs.com. De site waar ik mijn muziekcollectie bijhoud. Een database die door de gebruikers wordt bijgehouden. Deze site heeft ook een forum waar een levendige discussie was over de dit weekend gehouden platenbeurs in Utrecht. Deze discussie ging al snel weer naar een welles/nietes discussie over de hedendaagse 'scene'. Een zekere Lennart-Amsterdam, die zoals hij zelf zegt house en techno door elkaar draait, is pessimistisch over een aantal zaken. Hij komt met de volgende punten:
-kwaliteit komt niet vanzelf meer bovendrijven (voordat je het weet zijn er al weer duizenden nieuwe digitale releases)
-door het enorme aanbod nemen veel mensen en dj's niet meer de tijd om echt goed te luisteren en te zoeken waardoor teveel goede en originele muziek niet meer de aandacht krijgt die het verdient
-doordat het zo makkelijk is om tegenwoordig iets uit te brengen of te krijgen (gratis te downloaden) ligt de lat veels te laag
-de dj-scene is nu echt grotendeels kapot,voor jou niet 10 anderen maar 10.000 anderen. Als je uberhaupt al de gelegenheid hebt om een keer te draaien dan is het doorgaans een uurtje op de meeste feesten/clubs in NL
-voor de meeste partijen in de muziekwereld is er tegenwoordig weinig of niets meer te halen qua opbrengsten: of het nu om party-organisator,een dj of winkelier gaat ...
In de verdere discussie vindt hij alleen maar medestanders en heb ik me in de discussie stilgehouden.
Stuk nummer 2 staat op de (vernieuwde) website van Oor. Afgelopen vrijdag ben ik naar James Blake geweest in de Schouwburg in Rotterdam. Ik was persoonlijk enorm onder de indruk van dat optreden en met mij de hele zaal maar de recensent van Oor denkt daar toch anders over. Nu kan ik me dat bij James Blake wel een beetje voorstellen. De man is een hype en traditionele journalisten hebben nogal eens moeite met hypes die ze niet zelf in de wereld hebben geholpen. Echter, om een uitgebouwde versie van de hit 'Limit To Your Love' te betitelen als 'kinderdubstep' gaat me toch echt te ver.
Als klapstuk kom ik vandaag ook nog het artikel tegen van Arjan Terpstra. De man verklaard popmuziek dood. Hij ziet geen ontwikkeling meer, ziet alles gerecycled worden en de hedendaagse bands en artiesten kunnen hem niet bekoren. Kortom, een zuur artikel.
Hoewel, een zuur artikel is natuurlijk wel kort door de bocht. Ik ben het niet eens met alle drie de schrijvers en zou deze dan ook direct als zuur kunnen betitelen. Wat ik me echter afvraag is waar dit cynisme en deze 'zuurheid' vandaan komt. Terpstra doet de opkomst en ontwikkeling van Nederhop en een stroming als dubstep in één zin af als iets onbelangrijk. Eyal van der Reep & Jasper van Vugt duiden de dynamiek in het optreden van James Blake als 'kinderdubstep' en onze liefhebber op Discogs wordt horendol door de vele releases en ziet graag de goede oude tijd van de mastodonten van labels terugkomen die gedoseerd platen uitbrengen.
Ik geniet juist van deze tijd, er is zoveel goede muziek, zoveel kruisbestuivingen. Uiteraard is er kaf en is er koren maar er is nu zoveel mogelijk. Alle hokjes lijken geslecht. Vooral de zuurheid van Terpstra pakt mij hard. De man lijkt geen plezier meer te hebben in muziek. Mooie dingen als Flying Lotus, Burial, Radiohead, The Middle East lijken aan hem voorbij te gaan. 'Vroeger was alles beter.' Wat een hekel heb ik aan die zin zeg. Er is toen goede muziek gemaakt maar er komt nu ook zoveel goede muziek uit. De Beatles hebben ook hun liedjes gejat en werden verfoeid door de bestaande scene. Ik kom er niet bij.
Via Twitter kreeg ik een mooie reactie:'Ga jij serieus reageren op een cynische journalist die alles kapot relativeert en is vergeten dat je vooral van muziek moet genieten?'. Die raakt de spijker op zijn kop. Eigenlijk moet je jezelf er niets aantrekken. Maar toch, die mensen hebben het over de muziek waar ik nu zoveel van houd. Ik zou ze mee willen nemen naar de diamanten die over de hele wereld liggen maar ik ben bang dat het voor hun niets meer uitmaakt. Hulp is welkom
Ik overdenk nog een reactie en 'laaf' me voorlopig nog aan het fantastische optreden wat James Blake gaf in Rotterdam.
maandag 4 april 2011
De kracht van live.
Live optredens, ik hou er van! Je favoriete artiesten live bezig zien, de nummers spelen waar je helemaal weg van bent en die nummers dan zoveel energie mee geven dat ze nog beter worden. Artiesten die spelen voor hun leven, iedere keer weer, en zo het publiek betoveren en de avond van hun leven geven. Uiteraard kan een artiest ook een keer een mindere avond hebben. We stappen allemaal wel eens met ons verkeerde been uit bed, ontvangen op het verkeerde moment een brief van de belastingdienst of zakken een avond door. Tja, dan kan een performance niet dat zijn wat je fans er van verwachten.
Gelukkig heb ik zelden een optreden meegemaakt waarbij ik het gevoel had dat de artiest van dienst er geen zin in had. Of dat gisterenavond wel het geval was weet ik niet. Raekwon The Chef kwam naar Nederland. We hadden in de mooie 013 in Tilburg al Method Man en KRS-One gezien en nu kwam er weer een legende.
Maar ja, The Chef blijkt live een aanfluiting. Hij had een dj bij zich die de dag er voor twee nieuwe geluidseffecten had gevonden in z'n laptop, hij had een crew bij zich die zich drukker maakte of hun glas nog wel vol zat dan om de show en de mc die Raekwon had meegenomen was gewoon een prutser.
Dan The Chef zelf, hij trok het niet. De nummers duurde maximaal twee minuten, hij begon met het oude werk en kreeg daar wel een beetje sfeer mee maar werken deed het niet. Vooral ook niet omdat zijn vriend de DJ er af en toe een andere (wacke) beat in gooide. Na de knallers was het dan ook op. Zijn laatste plaat is zeker niet slecht maar Raekwon is een dode boom. Toen hij vroeg wie zijn vorige plaat had gekocht bleef het angstig stil in de zaal en werd hij zelfs boos. Gast, wees blij dat er überhaupt mensen naar je show komen. Daarna ging het alleen maar bergafwaarts, geen nummer werd helemaal afgemaakt, matige raps, geen energie en veel geouwehoer.
Conclusie, de man moet je op cd luisteren en wanneer hij live bij je in de buurt komt dan moet je dat maar ter kennisgeving aannemen. Jammer.
vrijdag 1 april 2011
Nieuwe muziek
Ik word gek, aan de lopende band wordt er nieuwe muziek de wereld ingeslingerd. Muziek van een kwaliteit die zo hoog is dat je alles wilt horen en halen. Burial komt met een nieuwe plaat en een samenwerking met Tom Yorke. Gold Panda 'veegt' zijn oude nummers bij elkaar en zet die op een plaat. Uit Amerika komen op het SxSw-festival Tyler The Creator en Death From Above 1979 hard terug.
Jaja, het zijn zinderende tijden voor de muziekliefhebber en dan komt er ook nog een hoop muziek zomaar gratis de elektronische postbus binnenzetten. Hoogtepunt van de afgelopen weken moet met jullie gedeeld worden: Weeknd.
Dat geluid is echt top, vuige, smerige teksten, goeie bassen. Kortom: Heerlijk en zo binnen te halen! Enjoy!
woensdag 16 maart 2011
De nieuwe Justice!
Ergens lang op moeten maakt vaak dat de verwachtingen die je hebt buitenproportioneel worden. De nieuwe Justice moet dan ook onaards goed zijn. Vandaag was het zover, vet gebakken in een commercial van Adidas was er leven van Justice. Sweet!
Check'm hier!
Check'm hier!
dinsdag 15 maart 2011
Het gebrek en het genot van de digitale wereld.
Afgelopen zaterdag was ik bij Goose en Rauw in Tivoli Utrecht. Goose blies het dak keihard van Tivoli af en zorgde er voor dat een dampende mensenmassa achterbleef in afwachting van een mooie Rauw avond. Joost van Bellen zelf opende de avond op passen de wijze met een toffe remix van een nummer van de Tron soundtrack. Een heerlijk set ontspon zich.
Joost van Bellen draait uiteraard met cd's, regelmatig niet te spotten nummers die via via bij de dj zijn gekomen en waar meestal niet aan te komen is en al helemaal niet op vinyl. Voor ons vinylfanaten is dat natuurlijk helemaal jammer. Maar goed, genoeg gejammerd over een verleden wat niet meer terugkomt. Het grote voordeel van deze tijd is dat de benaderbaarheid van de heren dj's enorm is vergroot. Zeker wanneer ze zelf actief zijn en de moeite nemen om te reageren dan heb je platen die gedraaid werden in een set snel gespot.
Ik weet, het is geen bakken speuren of winkels aflopen, maar een reactie van de dj zelf geeft zeker zoveel voldoening. Hulde voor @joostvanbellen! Jammer was dat ook deze track alleen digitaal is uitgekomen..... ;)
Joost van Bellen draait uiteraard met cd's, regelmatig niet te spotten nummers die via via bij de dj zijn gekomen en waar meestal niet aan te komen is en al helemaal niet op vinyl. Voor ons vinylfanaten is dat natuurlijk helemaal jammer. Maar goed, genoeg gejammerd over een verleden wat niet meer terugkomt. Het grote voordeel van deze tijd is dat de benaderbaarheid van de heren dj's enorm is vergroot. Zeker wanneer ze zelf actief zijn en de moeite nemen om te reageren dan heb je platen die gedraaid werden in een set snel gespot.
Ik weet, het is geen bakken speuren of winkels aflopen, maar een reactie van de dj zelf geeft zeker zoveel voldoening. Hulde voor @joostvanbellen! Jammer was dat ook deze track alleen digitaal is uitgekomen..... ;)
zondag 27 februari 2011
De Plaat En Zijn Verhaal Editie 17
Vandaag een artiest welke in de categorie "nieuwe lichting jaren '00" valt. Zijn eerste release bracht hij uit toen hij nog maar 19 jaar oud was, in 2000. Nu dus 30 jaar en binnen zijn muziekgebied inmiddels al een veteraan en een voorbeeld voor een hele nieuw ontstane sub muziekstroming, tevens met een eigen label van wereldfaam.
Zijn naam is James Alexander "Go(o)d"ale Holden.
Zoals gezegd, zijn eerste release Horizons stamt uit 2000, een progressive plaat waarmee hij zich als producer direct op de map zette binnen de progressive, trance en techhouse scene.
In 2003 werd James gevraagd om een mix album te maken voor het label EQ Recordings uit Australië. Hij mocht in de Balance mix serie editie 5 voor zijn rekening nemen. Het resultaat had een schok in positieve zin tot gevolg. Op z''n engels gezegd een " mindblowing" resultaat. De mix was sferisch met een enorme gevoelswaarde, zelfs theatraal te noemen. Vanaf de eerste tot de laatste seconde was de compilatie een kloppend geheel met een vernieuwde sound zoals we die nog niet hadden gehoord. De mixcompliatie was een momentum in de muziekscene. Voor mij staat deze compilatie in mijn persoonlijke top 3 "best mixcompilaties ever". Bescheiden, als de kleine tengere man is, heeft hij slkechts 1 track van eigen hand op de compilatie geplaatst.
Datzelfde jaar startte James zijn eigen platenlabel Border Community, geheel in lijn met de nieuwe sound van zijn mixcompilatie. Kort na de offshoot verscheen de een na de andere release van wereldfaam. Producers als Nathan Fake, Petter, Avus, The MFA, Dexter, Fairmont, Exttawelt en Holden zelf brachten de muziekstroming Progressive vooral voortgekomen uit de Trance stroming naar een nieuw level met meer Techno en Techhouse invloeden. De Minimal sound werd geboren.
De plaat welke ik vanavond heb gekozen is de offshoot van het label, van eigen hand, nl. "A Break In The Clouds". Zoveel andere producties had ik kunnen kiezen van deze man, echter vond ik gezien het momentum in de muziekgeschiedenis deze plaat de beste keuze.
Zelf heb ik James voor het eerst in de Mazzo zien optreden in een DJ-set, samen met zijn maatje Petter. Geweldig om de man als DJ aan het werk te zien. Gepassioneerd, gedreven en geconcentreerd in al zijn bescheidenheid, zowel als verschijning als in omgang. Zo had James er voor gekozen in de opstelling van de DJ-booth om deze basic en down to earth langs de dansvloer te plaatsen. Zo was het mogelijk om als publiek letterlijk naast en bij James te gaan staan. De sfeer werd zo bijna tastbaar en het gevolg was een energetische avond om niet meer te vergeten.
Geniet van de plaat "A Break In The Clouds" van een ongeëvenaarde artiest, een jongeman met een ongelofelijke focus en drijfveer voor zijn werk en zijn muziek, een topartiest van de "new producers league" van de jaren 2000.
zondag 13 februari 2011
Spotify Update
Muziek delen, iets leukers is er bijna niet. Mensen laten horen wat je leuk vindt en zelf nieuwe dingen horen. Wellicht ben je al bekend met onze Spotify playlist die van alles en nog wat bevat. Hieronder een aantal lijsten die het volgen waard zijn. Wanneer je zelf een toffe (open) playlist hebt dan zien we die graag verschijnen :).
Vinylfanaten
Rocken en meer
Chill Modus
Derique tipt
De RIP 2011 Playlist
Vinylfanaten
Rocken en meer
Chill Modus
Derique tipt
De RIP 2011 Playlist
maandag 24 januari 2011
Boef en de Gelogeerde Aap - Wij Zijn
Hip Hop en Dubstep. Een combi waar we van houden. Daarnaast was het eerste album gratis te downloaden van hun site www.boefendegelogeerdeaap.nl waardoor we op een bijzonder publieksvriendelijke manier kennis maakte met deze mannen uit Tilburg. Let op, € 10,- voor 'Vind Ons' had ook een schijntje geweest. Een top album om mee te beginnen en al een aanwijzing dat Boef en de Gelogeerde Aap groot gingen worden.
Het tweede album wordt uitgebracht op Topnotch, het hip hop label van Nederland met namen als Sticks, Rico, Typhoon en A.R.T. dan gaan de verwachtingen natuurlijk omhoog. Afgelopen vrijdag was de release party waarbij alle grote namen uit de Topnotch-stal ook aanwezig waren.
Dat die grote namen aanwezig waren was niet direct een voordeel. Wanneer je Sticks en Rico in je voorprogramma hebt staan dan weet je dat je aan de bak moet en wanneer je album nog niet zo lang uit is zul je het verdomd goed neer moeten zetten.
Tja, wat zullen we er van zeggen. Ze 'killde' het. Hard, harder, hardst! Het publiek was natuurlijk al helemaal los gegaan tijdens het optreden van de 'Fakkelteitgroep' en was er klaar voor om de 013 te slopen. Het duo begon met een track van het eerste album wat er meteen hard in knalde. Daarna was het de beurt aan de nieuwe tracks. 'Wij Zijn' is een fantastische plaat geworden met tracks die je maar een paar keer hoeft te horen. Tracks als 'Echte Helden', 'Goudkoorts' en 'Neem Ze Mee' zijn instant feestknallers.
Live komen de tracks ook prima uit. Boef knalt de beats hard de zaal in (inclusief heerlijk hardcore intermezzo) en De Gelogeerd Aap is prima te verstaan en een uitstekend MC. De toegift is een ultieme eruptie van enthousiasme en dankbaarheid wat dan ook terugkomt van het publiek (inclusief crowdsurf).
Conclusie, deze mannen moeten we sowieso zien op Lowlands en andere festivals deze zomer. Koop het album, waarschuw de buren en draai het volume open. Top!
Check hier nog wat vette foto's.
vrijdag 21 januari 2011
Vinyl leeft!
Met een goed gevoel het weekend in gaan. Hoe kan dat beter dan met dit artikel op www.3voor12.nl. Laten we hopen dat de trend zich doorzet!
'Verkoop vinyl explosief gestegen in 2010!'
'Verkoop vinyl explosief gestegen in 2010!'
maandag 17 januari 2011
maandag 10 januari 2011
Pete Philly - Open Loops
Je muziek gratis weggeven. Volgens 'oude boom' Breukhoven een kansloze missie. Er zijn echter veel artiesten die daar anders over denken. Pete Philly was op zoek naar z'n stijl, vorm en nieuwe flow. Hij wilde experimenteren. Zo ontstond 'Open Loops'. 14 weken lang iedere week een nummer wat je gratis kon downloaden. Het is een heerlijke plaat geworden en ik ga zeker kijken wanneer hij met deze plaat gaat touren. De 14 weken zijn inmiddels voorbij dus je kunt nu in 1 keer het hele album downloaden. Een aanrader!
Check.
zondag 9 januari 2011
Overview
Het was een lekkere week om 2011 te beginnen. Veel mooie dingen die gepost werden op verschillende blogs en die jullie niet onthouden kunnen worden.
Allereerst een mooie lijst met blogs over vinyl. De nummer 1 site is top met mooie foto's en mooie verhalen over de liefde voor vinyl. Thanks to EHPO.
Vergeet ook niet Joost Zijn Onemanband Showorkest te checken.
Soundcloud geeft ons zo vroeg in het jaar ook al een hoop moois. Check de mixen van DJ Brasco en Rob Grey en de kickende remix die Breakdown maakte van een track van Daft Punk!
Daft Punk - Derezzed (Breakdown Remix) by Breakdown
Tech House Dark Red 2010 Dj Brasco by DJ Brasco
RoB gReY 2010-10-31 by Rob Grey
Tot slot een kunststukje van Jamie XX. De man blijft fantastische remixen maken.
Allereerst een mooie lijst met blogs over vinyl. De nummer 1 site is top met mooie foto's en mooie verhalen over de liefde voor vinyl. Thanks to EHPO.
Vergeet ook niet Joost Zijn Onemanband Showorkest te checken.
Soundcloud geeft ons zo vroeg in het jaar ook al een hoop moois. Check de mixen van DJ Brasco en Rob Grey en de kickende remix die Breakdown maakte van een track van Daft Punk!
Daft Punk - Derezzed (Breakdown Remix) by Breakdown
Tech House Dark Red 2010 Dj Brasco by DJ Brasco
RoB gReY 2010-10-31 by Rob Grey
Tot slot een kunststukje van Jamie XX. De man blijft fantastische remixen maken.
zaterdag 1 januari 2011
De allerbeste wensen voor 2011
Zo beginnen we weer een nieuw jaar en zo'n 1e januari is natuurlijk een dag waarop je veel 'beste wensen' krijgt. Van Vinylfanaten krijg je die beste wensen natuurlijk ook en dat niet alleen we plakken er meteen een vooruitblik aan vast. Deze periode is er een van terug- maar zeker ook vooruitkijken. We hebben wat 'visionairen' gevonden die aangeven wat je allemaal kunt verwachten dit komende jaar.
Allereerst kijken we naar de BBC. 'The Sound Of 2011' is een lijst die is gemaakt door 125 muziekexperts. De lijsten die de afgelopen jaren zijn opgesteld bewijzen de goede neus van deze mensen. Check hem hier!. Benieuwd wat we hier in 2011 terug van gaan zien.
Dan is daar Atze de Vrieze keek voor het topblog Eerste Hulp bij Plaatopnamen vooruit en verpakt dit een topverzamelaar. Kijkende naar zijn lijst dan zien we een aantal namen die ook door de BBC wordt genoemd. Het is in ieder geval een fijne verzamelaar. De lijst en de download kun je hier vinden.
Tot slot natuurlijk The Groove. In de laatste uitzending van 2010 werd er uiteraard teruggekeken. In het tweede uur van de show draaiden we nummers van artiesten waar we in 2011 naar uitkijken. Hier kun je de uitzendingen downloaden.
We zijn benieuwd wat 2011 ons gaat brengen. Wanneer we af gaan op bovenstaande lijsten beloofd het in ieder geval veel goeds!
Allereerst kijken we naar de BBC. 'The Sound Of 2011' is een lijst die is gemaakt door 125 muziekexperts. De lijsten die de afgelopen jaren zijn opgesteld bewijzen de goede neus van deze mensen. Check hem hier!. Benieuwd wat we hier in 2011 terug van gaan zien.
Dan is daar Atze de Vrieze keek voor het topblog Eerste Hulp bij Plaatopnamen vooruit en verpakt dit een topverzamelaar. Kijkende naar zijn lijst dan zien we een aantal namen die ook door de BBC wordt genoemd. Het is in ieder geval een fijne verzamelaar. De lijst en de download kun je hier vinden.
Tot slot natuurlijk The Groove. In de laatste uitzending van 2010 werd er uiteraard teruggekeken. In het tweede uur van de show draaiden we nummers van artiesten waar we in 2011 naar uitkijken. Hier kun je de uitzendingen downloaden.
We zijn benieuwd wat 2011 ons gaat brengen. Wanneer we af gaan op bovenstaande lijsten beloofd het in ieder geval veel goeds!
Abonneren op:
Posts (Atom)
LinkWithin
